Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Romantyzm

oraz dramatyzmem dialogowego ujęcia. Istotne jest pomieszanie elementów lirycznych (emocjonalność, nastrojowość, niezwykłość) z epickimi (retrospekcja, narracyjność) i dramatycznymi (bohaterowie w ruchu i sytuacji). Ballada opowiada o sytuacji jednostki zmagającej się z losem i problemami moralnymi (wolność, wierność i zdrada, wina i kara itd.).
poemat dygresyjny – treść jest tu okazją dla narratora do snucia wszelkich uwag, wspomnień i  refleksji, ma to zazwyczaj charakter liryczny, żartobliwy, satyryczny, albo polemiczny. Fabuła jest rozbita na mniejsze epizody, które łączy postać głównego bohatera, na pierwszym planie jest natomiast sam narrator. Poemat dygresyjny swe triumfy święcił  w romantyzmie i jest znakomitym przykładem romantycznego pomieszania ze sobą różnych rodzajów literackich, a także wprowadzania podmiotowości. Poematy dygresyjne tworzyli: Byron, a w Polsce Słowacki ("Beniowski").
epopeja -> starożytność.
komedia -> oświecenie.

Ugrupowania polityczne okresu romantyzmu

Hotel Lambert był stronnictwem arystokratyczno-monarchistycznym – przewodził mu książę Adam Czartoryski. Sposobem na odzyskanie niepodległości były zabiegi dyplomatyczne, zjednujące Francję, Anglię, Turcję.
Przewodniczącym Komitetu Narodowego Polskiego był Joachim Lelewel.
Lelewel założył też Zjednoczoną Emigrację Polską. Wysuwał koncepcję, by Polacy i Rosjanie wspólnie walczyli z caratem. W 1832 r stworzył odezwę Pt. "Odezwa Komitetu Narodowego do Rosjan". Poglądy Lelewela opisywało czasopismo "Pielgrzym Polski", które redagował Eustachy Januszkiewicz z pomocą Mickiewicza.
Towarzystwo Demokratyczne Polskie 1832-1862 – skupione wokół "Demokraty Polskiego", działali w nim Wiktor Heltman, Tadeusz Krępowiecki i Stanisław Worcell. Podstawowym tekstem Towarzystwa był "Manifest", w którym nakreślone


Komentarze

    4 + 5 =