Cyprian Kamil Norwid – biografia
Cyprian Kamil Norwid urodził się w roku 1821. Był poetą, dramatopisarzem, prozaikiem oraz artystą plastykiem. Uczył się w warszawskim gimnazjum w latach 1831- 1837. Szkoły jednak nie ukończył odkrywając swoje powołanie artystyczne. Pragnął rozwijać swoje pasje plastyczne, a także zdobyć nowe doświadczenie. Wskutek tego przeniósł się do szkoły malarskiej. W roku 1842 opuścił stolicę i wyjechał do Włoch na studia rzeźbiarskie. W kilka lat później, w roku 1846 został aresztowany w Berlinie pod zarzutem brania udziału w wydarzeniach rewolucyjnych na ziemiach polskich. W więzieniu przeżył jedne z najcięższych chwil w swoim życiu nabawiając się między innymi głuchoty. Po opuszczeniu więzienia wyjechał do Brukseli, a następnie do Rzymu i Paryża. Na emigracji związany był ze stronnictwem księcia A. J. Czartoryskiego starając się stale uczestniczyć w życiu politycznym swojego kraju. W 1852 wyjechał do Ameryki, a dwa lata później powrócił do Paryża. Próbował również włączyć się w działalność związaną z powstaniem styczniowym pisząc. Z kolei swoją działalnością plastyczną zdobył serca Francuzów, jednak mimo niezwykłego talentu uważany był za dziwaka. W 1877 roku z powodu problemów finansowych zamieszkał w Zakładzie św. Kazimierza w Ivry, na przedmieściu Paryża. Tam również w 1883 roku zmarł. Jego zwłoki spoczywają w zbiorowym grobie w Montmorency pod Paryżem.
Twórczość
Cyprian Kamil Norwid od 1840 roku zamieszczał swoje wiersze w licznych czasopismach. Od 1848 roku napisał serię traktatów poetyckich i dramatów: Wigilia(1848), Pieśni społecznej cztery strony (1849), Niewola(1864), Psalmów-psalm,Zwolon (1851) oraz w roku 1851 traktat o sztuce Promethidion. Należy również wspomnieć o cyklu Czarne kwiaty traktującym o wybitnych polskich artystach i pisarzach, a także o Białych kwiatach opublikowanych w latach 1856 do 1857 w „Czasie”. Zbiór wierszy Vade-mecum wydany został dopiero w roku 1947 po śmierci autora. Cyprian Kamil Norwid odkryty na nowo został dopiero początkiem nowego stulecia, a jego twórczość uważa się za wyjątkowo wyrafinowaną, oryginalną i niezwykle głęboką filozoficznie.
