Henryk Rzewuski – biografia
Henryk Rzewuski (pseudonim Jarosz Bejła) urodził się 3 maja 1791 roku w Sławucie na Wyłoniu. Pochodził z magnackiej rodziny pisarza politycznego i posła, prawnukiem Wacława Rzewuskiego (hetmana wielkiego koronnego). Służył w wojsku Księstwa Warszawskiego. Przez kilka lat mieszkał w Petersburgu. Ostatnie lata życia spędził w Cudnowie. W roku 1825 roku wyjechał do Krymu wraz z Adamem Mickiewiczem. Był ideologiem „koterii petersburskiej”, grupy konserwatystów głoszących utrzymanie stosunków feudalnych i podporządkowanie Rosji. W latach 1850-1856 był urzędnikiem namiestnika carskiego Paskiewicza i redaktorem „Dziennika Warszawskiego” od 1851 roku.
Najważniejsze dzieła
Do jego najważniejszych dzieł zaliczamy: „Pamiętniki Jana Seweryna Soplicy, cześnika parnawskiego” (1839), „Mieszaniny obyczajowe”, „Listopad”, „Zamek krakowski”. Zmarł 28 lutego 1866 w Cudnowie na Wołyniu.
