Zadaniem matki Polki jest przygotowanie przyszłych pokoleń do złożenia ofiary dla ojczyzny. Jej rola polega na przekazaniu własnemu potomstwu tradycji narodowej i wychowanie go w duchu patriotycznym. Jednocześnie matka Polka musi się przygotować na ogromne cierpienie, jej dziecko nie zazna bowiem szczęścia, ale zostanie złożone w „dole kryjomym”, a więc w anonimowym grobie. Mickiewicz czyni zatem aluzję do konspiracyjnej działalności polskich bohaterów narodowych, którzy nawet po śmierci nie mogli zostać należycie upamiętnieni. Jedyną formą hołdu złożoną ich ofierze będą „krótki płacz kobiecy” i „nocne rodaków rozmowy”.
Śmierć polskich synów wyraźnie przypomina mękę Chrystusa. W wierszu Mickiewicza dochodzi zatem do głosu idea narodowego mesjanizmu.
Wiersz „Do matki Polki” to przejmujący obraz cierpienia, jakie czeka polski zniewolony naród. Tytułowa matka zostaje tu wystylizowana na Matkę Boską, zaś jej syn na Jezusa Chrystusa. Mickiewicz podkreśla w ten sposób wyjątkowość figury matki Polki – kobiety nieskazitelnej i anielskiej oraz niewinność ofiary syna, który jest reprezentantem wszystkich polskich mężczyzn.
Zadaniem matki Polki jest przygotowanie przyszłych pokoleń do złożenia ofiary dla ojczyzny. Jej rola polega na przekazaniu własnemu potomstwu tradycji narodowej i wychowanie go w duchu patriotycznym. Jednocześnie matka Polka musi się przygotować na ogromne cierpienie, jej dziecko nie zazna bowiem szczęścia, ale zostanie złożone w „dole kryjomym”, a więc w anonimowym grobie. Mickiewicz czyni zatem aluzję do konspiracyjnej działalności polskich bohaterów narodowych, którzy nawet po śmierci nie mogli zostać należycie upamiętnieni. Jedyną formą hołdu złożoną ich ofierze będą „krótki płacz kobiecy” i „nocne rodaków rozmowy”.
Śmierć polskich synów wyraźnie przypomina mękę Chrystusa. W wierszu Mickiewicza dochodzi zatem do głosu idea narodowego mesjanizmu.
