Aleksander Dumas - życiorys
Aleksander Dumas urodził się 24 lipca 1802 roku w posiadłości Dumas Davy de la Pailleterie w Villers-Cotterets, Aisne, w pobliżu Paryża. Był wybitnym francuskim pisarzem, który niewątpliwie zasłużył na szacunek swoich czytelników. Ojcem artysty był Tomasz Aleksander posługujący się nazwiskiem matki – Dumas, który ożenił się w 1792 roku z Marie-Louise Elizabeth Labouret. Owocem tego związku była córka Aimee oraz Aleksander. Gdy przyszły pisarz był jeszcze małym chłopcem, ojciec biorący udział w wojnach w obronie rewolucji został mianowany generałem. Miał wówczas 31 lat. Rodzina przeniosła się do wsi Haramont pod Villers- Cotterets.
W 1806 roku ojciec Aleksandra zmarł, a opiekę nad młodzieńcem w pełni objęła matka i jej rodzina. Utrata ojca była dla małego chłopca niewątpliwie ogromnym szokiem. Wydarzenie to w znaczny sposób wpłynęło na psychikę chłopca, ale także pozwoliło mu dojrzeć i uodpornić się na kolejne przeciwności losu. Labouretowie troszczyli się o edukację podopiecznego, a ten korzystał z doskonałych warunków, jakie zostały mu stworzone. Już w roku 1816 objął posadę kancelisty u notariusza w Villers-Cotterets. W tym czasie rozwojowi ulegała również artystyczna strona mężczyzny. Założył wspólnie ze znajomymi amatorski teatr, do którego razem z de Leuvenem napisał kilka sztuk. Pisanie dawało Aleksandrowi spełnienie i satysfakcję. W dalszych latach życia młody Dumas przeniósł się do Paryża, gdzie rozpoczął pracę w sekretariacie księcia Orleańskiego w Palais- Royal.
Równocześnie pisywał artykuły do prasy, w dalszym ciągu nie zapominając o teatrze. W 1829 roku została wystawiona pierwsza z jego sztuk. Ta jak i następne spotkała się z wielką aprobatą ze strony publiczności. W rok później wybuchła rewolucja, która przyniosła koniec cenzury. Był to przełomowy moment w twórczości wielu artystów, także Aleksandra. Dzięki temu Dumas rozpoczął pisanie swojej pierwszej powieści - „Kapitan Paul”. Dzieło ukazywało się z początku w prasie we fragmentach, zdobywając coraz szersze grono czytelników, a tym samym zapewniając młodemu i zdolnemu artyście sławę. W 1840 roku Aleksander pojął za żonę Idę Ferrier. Mimo to matką licznego grona jego dzieci nie była Ida. Gdy król abdykował, a władzę przejął Napoleon III, Aleksander w roku 1851 przeniósł się do Brukseli w Belgii. Po stosunkowo krótkim pobycie postanowił udac się do Rosji. Gdy w roku 1861 proklamowano królestwo Włoch postanowił wziąc udział w walkach. W roku 1864 powrócił do Paryża, gdzie 5 grudnia 1870 roku zmarł.
W 1806 roku ojciec Aleksandra zmarł, a opiekę nad młodzieńcem w pełni objęła matka i jej rodzina. Utrata ojca była dla małego chłopca niewątpliwie ogromnym szokiem. Wydarzenie to w znaczny sposób wpłynęło na psychikę chłopca, ale także pozwoliło mu dojrzeć i uodpornić się na kolejne przeciwności losu. Labouretowie troszczyli się o edukację podopiecznego, a ten korzystał z doskonałych warunków, jakie zostały mu stworzone. Już w roku 1816 objął posadę kancelisty u notariusza w Villers-Cotterets. W tym czasie rozwojowi ulegała również artystyczna strona mężczyzny. Założył wspólnie ze znajomymi amatorski teatr, do którego razem z de Leuvenem napisał kilka sztuk. Pisanie dawało Aleksandrowi spełnienie i satysfakcję. W dalszych latach życia młody Dumas przeniósł się do Paryża, gdzie rozpoczął pracę w sekretariacie księcia Orleańskiego w Palais- Royal.
Równocześnie pisywał artykuły do prasy, w dalszym ciągu nie zapominając o teatrze. W 1829 roku została wystawiona pierwsza z jego sztuk. Ta jak i następne spotkała się z wielką aprobatą ze strony publiczności. W rok później wybuchła rewolucja, która przyniosła koniec cenzury. Był to przełomowy moment w twórczości wielu artystów, także Aleksandra. Dzięki temu Dumas rozpoczął pisanie swojej pierwszej powieści - „Kapitan Paul”. Dzieło ukazywało się z początku w prasie we fragmentach, zdobywając coraz szersze grono czytelników, a tym samym zapewniając młodemu i zdolnemu artyście sławę. W 1840 roku Aleksander pojął za żonę Idę Ferrier. Mimo to matką licznego grona jego dzieci nie była Ida. Gdy król abdykował, a władzę przejął Napoleon III, Aleksander w roku 1851 przeniósł się do Brukseli w Belgii. Po stosunkowo krótkim pobycie postanowił udac się do Rosji. Gdy w roku 1861 proklamowano królestwo Włoch postanowił wziąc udział w walkach. W roku 1864 powrócił do Paryża, gdzie 5 grudnia 1870 roku zmarł.
Charakterystyka twórczości
Akcja utworów Aleksandra Dumasa najczęściej jest osadzona w historycznej Francji. Dominuje atmosfera spisków, niedomówień, pojedynków oraz licznych romansów.Do najbardziej znanych książek autora zaliczamy pozycje, w których głównymi bohaterami są muszkieterowie:
- "Trzej muszkieterowie" (1844),
- "Dwadzieścia lat później" (1845),
- "Wicehrabia de Bragelonne" (1848-1850).
Na uwagę zasługuje również cykl powieściowy „Pamiętniki lekarza” składający się z części: Józef Balsamo, Naszyjnik królowej, Anioł Pitou, Hrabina de Chamy, Kawaler de Maison – Rouge, a także odrębna powieść „Hrabia Monte Christo” (1844) oraz „Dziadek do orzechów”, na podstawie którego powstał znany balet Piotra Czajkowskiego cieszący się ogromnym powodzeniem po dziś dzień.
