Romantyzm to okres w dziejach historii, literatury i kultury europejskiej przypada na przełom XVIII i XIX w. Romantyzm zrodził się z ruchów wolnościowych w Europie, nawiązujących do idei Wielkiej Rewolucji Francuskiej. W Anglii ta epoka zbiegła się w czasie z ruchem czartystów, w Rosji powstaniem dekabrystów, a w Polsce powstaniem listopadowym. Zapowiedzi romantyzmu w Polsce pojawiały się już po ostatnim rozbiorze w 1795, a właściwy czas tej epoki to lata 1822-1863. W 1822 wydano w Wilnie tom "Poezji" Mickiewicza, tom ten stanowił manifest literatury romantycznej. Zaś w 1863 wybuchło powstanie styczniowe, które zakończyło okres romantyzmu i politykę walk niepodległościowych.
Nazwa Romantyzm” pochodzi od słowa „romanus” czyli rzymski. Średniowieczne określenie „lingua romana” odnosiło się jednak nie do łaciny, ale do języka ludowego, który łączył łacinę z elementami ojczystymi.
- możliwość nawiązania kontaktu ze światem nadprzyrodzonym;
- pojawienie się w literaturze wątków fantastycznych, baśniowych, fantastycznych, korzystanie z podań i legend;
- tajemniczość;
- nawiązanie do motywów historycznych, w szczególności średniowiecznych;
- orientalizm;
- złamanie reguł i zasad klasycznej poetyki, która krępowała rozwój jednostki;
- indywidualizm.
Nazwa Romantyzm” pochodzi od słowa „romanus” czyli rzymski. Średniowieczne określenie „lingua romana” odnosiło się jednak nie do łaciny, ale do języka ludowego, który łączył łacinę z elementami ojczystymi.
Cechy charakterystyczne romantyzmu
- postawienie uczucia ponad rozumem, bo to ono najbardziej pomaga człowiekowi poznać tajemnice życia i świata;- możliwość nawiązania kontaktu ze światem nadprzyrodzonym;
- pojawienie się w literaturze wątków fantastycznych, baśniowych, fantastycznych, korzystanie z podań i legend;
- tajemniczość;
- nawiązanie do motywów historycznych, w szczególności średniowiecznych;
- orientalizm;
- złamanie reguł i zasad klasycznej poetyki, która krępowała rozwój jednostki;
- indywidualizm.