Śmierć pułkownika - interpretacja

„Śmierć Pułkownika” to jeden z najważniejszych tekstów poetyckich, jakie dotyczą powstania listopadowego. Utwór Mickiewicza jest hołdem złożonym heroicznej postawie młodej, słabej kobiety, która nie wahała się poświęcić życia w obronie ojczyzny.

Poeta wyraźnie gloryfikuje czyn Platerówny i zestawia ją z największymi bohaterami polskiej historii, takimi jak hetman Stefan Czarniecki. Emilia stanowi tu niejako wzór idealnego rycerza, wiernego sprawie aż do końca. Nawet w momencie śmierci dziewczyna zachowuje bohaterską i godną postawę. Mimo że w ostatnich chwilach swojego życia jest osamotniona, odchodzi nie jako przestraszona, słaba istota, ale niczym najwięksi wodzowie – z całym wojskowym rynsztunkiem przy boku (kordelas, pas, pistolety, siodło). Przyjmuje również ostatnią komunię świętą na znak wyznawanej wiary chrześcijańskiej.

W tym lapidarnym obrazie śmierci Emilii Plater Mickiewicz zawarł więc kwintesencję najważniejszych wartości, które składają się na polskość postrzeganą w kategoriach romantycznych: Bóg, honor, ojczyzna.