geniusza – wprowadzili ją niemieccy teoretycy romantyzmu. Poeta w takim ujęciu jest najwyższym prorokiem i prawodawcą, przedstawicielem samego Boga. Literatura danego narodu ma za zadanie przedstawiać jego przeszłe i teraźniejsze dzieje, opiewać bohaterów, a w razie potrzeby podtrzymywać na duchu i motywować do walki z wrogiem.
W literaturze romantycznej polskiej, tak samo jak i w literaturze innych krajów w Europie, które znajdowały się w niewoli, podstawowym tematem było zagadnienie walki narodowo-wyzwoleńczej. Bohaterowie wszystkie swoje działania podporządkowali idei odzyskania niepodległości i w razie złożyli życie w ofierze, stając się w ten sposób wzorcem do naśladowania.
Charakterystyczne gatunki literackie romantyzmu
dramat romantyczny – swój początek ma w dramaturgii Szekspira: nie przestrzegana jest zasada trzech jedności, rezygnacja z chóru, nie ma "decorum", bo partie tragiczne mieszają z komicznymi; posiada luźną kompozycją. Może niepełną i niechronologiczną numerację części - „Dziady”. Kolejne sceny luźno, bez wynikania logicznego, wiąż się ze sobą. Był gatunkiem dominującym.
powieść poetycka - rodzaj poematu epickiego, powstała w romantyzmie, składa się z elementów lirycznych i dramatycznych. Dzięki fragmentaryczności i inwersyjności fabuły wytworzone zostaje napięcie i tajemniczość. Narrator ukazuje swe uczucia poprzez nastrojowe opisy, liryczne komentarze i refleksje. Tło zdarzeń bardzo często jest historyczne (rzecz najczęściej dzieje się w średniowieczu), czasem też orientalne. Powieści poetyckie pisali Scott i Byron.
ballada – swój początek ma w średniowiecznych epickich pieśniach ludowych. W Polsce połączono ją z cechami epickiej dumy, przekształciła się w rymowany utwór poetycki, który łączy epicką opowieść o nadprzyrodzonym zdarzeniu z lirycznym komentarzem
W literaturze romantycznej polskiej, tak samo jak i w literaturze innych krajów w Europie, które znajdowały się w niewoli, podstawowym tematem było zagadnienie walki narodowo-wyzwoleńczej. Bohaterowie wszystkie swoje działania podporządkowali idei odzyskania niepodległości i w razie złożyli życie w ofierze, stając się w ten sposób wzorcem do naśladowania.
Charakterystyczne gatunki literackie romantyzmu
dramat romantyczny – swój początek ma w dramaturgii Szekspira: nie przestrzegana jest zasada trzech jedności, rezygnacja z chóru, nie ma "decorum", bo partie tragiczne mieszają z komicznymi; posiada luźną kompozycją. Może niepełną i niechronologiczną numerację części - „Dziady”. Kolejne sceny luźno, bez wynikania logicznego, wiąż się ze sobą. Był gatunkiem dominującym.
powieść poetycka - rodzaj poematu epickiego, powstała w romantyzmie, składa się z elementów lirycznych i dramatycznych. Dzięki fragmentaryczności i inwersyjności fabuły wytworzone zostaje napięcie i tajemniczość. Narrator ukazuje swe uczucia poprzez nastrojowe opisy, liryczne komentarze i refleksje. Tło zdarzeń bardzo często jest historyczne (rzecz najczęściej dzieje się w średniowieczu), czasem też orientalne. Powieści poetyckie pisali Scott i Byron.
ballada – swój początek ma w średniowiecznych epickich pieśniach ludowych. W Polsce połączono ją z cechami epickiej dumy, przekształciła się w rymowany utwór poetycki, który łączy epicką opowieść o nadprzyrodzonym zdarzeniu z lirycznym komentarzem
