Mitologia - Mit o wojnie trojańskiej

był mały, matka zanurzała go w wodach Styksu trzymając za prawą piętę. Dzięki temu jego ciało było nieczułe na zranienia. Jedynym słabym punktem była nieobmywana przez świętą rzekę pięta bohatera. W dziesiątym roku wojny w obozie greckim wybuchła zaraza. Była to kara zesłana przez boga Apollina. Agamemnon uprowadził bowiem córkę Chryzesa, jednego z kapłanów boga. Achilles postanowił, że król musi oddać dziewczynę. Rozgniewany Agamemnon podporządkował się decyzji Achillesa, ale chcąc się zemścić, zabrał bohaterowi piękną niewolnicę Bryzeidę. Wtedy syn Peleusa zapowiedział, że nie będzie więcej walczył z Trojanami. Od tego momentu wojska greckie ponosiły wielkie klęski.

Najbliższy przyjaciel Achillesa, Patroklos, nie mógł się pogodzić z tym, że tak wielu Greków ginie. Achilles zgodził się, by przywdział on jego zbroję i poprowadził żołnierzy do walki. Niestety w czasie bitwy Patrokolos stanął naprzeciw Hektora. Wojownik trojański pokonał Greka i zdarł z niego zbroję. Kiedy Achilles dowiedział się o śmierci przyjaciela, bardzo rozpaczał. Z morza wyszła Tetyda i podarowała synowi nową zbroję, jeszcze wspanialszą od poprzedniej. Achilles w wielkim gniewie dziesiątkował trojańskie oddziały. W końcu wszyscy Trojanie oprócz Hektora schronili się za murami miasta. Drogę Achillesowi próbował zagrodzić jeszcze bóg rzeki Skamander, która opływała Troję. Bohater cieszył się jednak opieką Hery. Bogini poprosiła o pomoc boga Hefajstosa, który pokonał rzekę.

Achilles stanął przed Hektorem. Trojanin zląkł się syna Peleusa i zaczął uciekać. Dwaj wojownicy trzy razy okrążyli mury miasta. W końcu Zeus położył na szali losy obu i ten, który należał do Hektora, spadł do krainy umarłych – Hadesu. Od tego momentu bogowie przestali wspomagać Hektora. Achilles zabił Trojanina. Potem zdarł z niego