Głównym bohaterem mitu jest tytułowy Prometeusz. Jak głosi mit – to właśnie Prometeusz stworzył człowieka – z gliny pomieszanej ze łzami. Prometeusz wyposażył człowieka, w nieśmiertelną duszę i w przymioty charakteryzujące bogów a jednocześnie stworzył go słabym, bezbronnym i bezradnym. Aby zmienić ten stan rzeczy Prometeusz naraża się bogom i wykrada z Olimpu ogień, który z kolei przekazuje człowiekowi. Ponadto Prometeusz uczy człowieka jak obchodzić się z ogniem, do czego może go wykorzystać, dzięki czemu istota jaką stworzył stała się bardziej samodzielna i zaradna. Jednakże czyn Prometeusza nie uszedł uwadze bogów. Ci z zemsty stworzyli istotę piękniejszą niż człowiek Prometeusza i zesłali ją na ziemię. Istotą tą była kobieta o imieniu Pandora. Prometeusz jednak nie uległ jej wdziękom i nie dał się zwieść podstępnym bogom. Pandorę poślubił jednakże wkrótce jeden z braci Prometeusza – Epimeteusz. Pandora namawia swojego męża podstępem do otwarcia skrzynki, którą przekazali jej bogowie. Ze skrzynki tej wydobyły się wszystkie smutki, nieszczęścia i choroby i zamieszkały one na dobre wśród ludzi. Na tym jednakże nie koniec porachunków Prometeusza z bogami. Bohater składa w ofierze Zeusowi – bogowi bogów - dwie części woła. Proponuje by Zeus dokonał wyboru jednej z części – część wybrana przez boga będzie odtąd stanowiła ofiarę ludzi dla bogów. Zeus pewny siebie – wybrał większą część, w której znajdowały się, ku jego zdziwieniu – same kości i tłuszcz. Takiej obrazy Zeus nie pozostawił bez odpowiedzi. Ukarał on Prometeusza – przykuwając go do szczytu skały, gdzie jak głosi mit, po dziś dzień i do końca świata, przylatuje orzeł, który wyjada wątrobę Prometeusza. Wątroba ta co noc odrasta i każdego kolejnego dnia cierpienie Prometeusza rozpoczyna się na nowo.
Ludzie pozbawieni swego obrońcy i bohatera, postanowili nie słuchać bogów. Stali się źli, występni i zbuntowani. Zeus nie tolerując takiego zachowania, ukarał ludzi zsyłając na nich potop. Jednakże wielu z ludzi przeżyło kataklizm, dzięki czemu ziemia na nowo rozkwitła życiem. Zeus zaprzestał nękania ludzi, mimo, iż ci nadal byli tacy sami.
