Grecy wierzyli, że u zarania dziejów najpierw był Chaos. Z Chaosu wyłoniły się dwa potężne bóstwa Uranos – Niebo i Gaja – Ziemia. Oni dali początek wszystkim bogom. Na początku spłodzili ród tytanów z najstarszym Okeanosem. Później byli Kiklopowie (Cyklopi) i Hekatonchejrowie (Sturęcy).
Uranos nie był zadowolony z brzydkiego potomstwa i strącił wszystkich do Tartaru. Tartar to bezdenna czeluść. Gaja namówiła najmłodszego z tytanów, wciąż nie pozbawionego wolności – Kronosa, do zamachu na władzę Uranosa. Kronos ugodził Uranosa żelaznym sierpem i zrzucił go z tronu. Z krwi Uranosa narodziły się trzy straszliwe boginie zemsty – Erynie. Razem z bogami rodził się świat. Kronos rządził razem z żoną Reją. Większość tytanów pozostawił w Tartarze.
Obawiając się klątwy Uranosa, który powiedział mu, że władze odbierze mu jego dziecko, wszystkie swoje narodzone dzieci od razu połykał. Taki los spotkał 5 jego dzieci. Za szóstym razem Reja podała Kronosowi kamień zawinięty w pieluszki. Reja ukryła niemowlę na ziemi, nadając mu imię Dzeus. Dzeus dorastał na Krecie razem z kozą Amalteją, którą Dzeus bardzo kochał. Ze złamanego rogu Amaltei Dzeus uczynił róg obfitości, który napełniał się wszystkim, co tylko zapragnął jego właściciel.
Dzeus dorósł i stanął do walki przeciwko Kronosowi. Najpierw namówił Reję, by podała Kronosowi środek wymiotny. Kronos zwrócił piątkę dzieci: Hadesa, Posejdona, Herę, Demeter i Hestię. Walka rozgrywała się na polach Tesalii. Kronos walczył wspólnie z tytanami. Dzeus miał po swej stronie Cyklopów i Sturękich. Wojna była długa i straszliwa. W końcu Dzeus zwyciężył Kronosa. Za siedzibę objął górę Olimp.
Niedługo rządził w spokoju, przeciw bogom powstał ród gigantów, synów Ziemi. Rozgorzała kolejna straszliwa bitwa, w której przewagę zaczęli brać giganci. Dzeus poprosił o pomoc człowieka śmiertelnego Heraklesa, dowiedział się z Księgi przeznaczenia, że gigantów pokonać może tylko człowiek śmiertelny. Bogowie wspólnie z Heraklesem pokonali gigantów. Giganci byli dziećmi Gai. Kiedy wyginęli ta w rozpaczy wydała na świat potwora o imieniu Tyfon. Tyfona przestraszyli się wszyscy bogowie, oprócz Dzeusa, i uciekli do Egiptu przyjmując postać zwierząt. Dzeus stanął do walki z Tyfonem i pokonał go, ciało przykrywając Sycylią.
Uranos nie był zadowolony z brzydkiego potomstwa i strącił wszystkich do Tartaru. Tartar to bezdenna czeluść. Gaja namówiła najmłodszego z tytanów, wciąż nie pozbawionego wolności – Kronosa, do zamachu na władzę Uranosa. Kronos ugodził Uranosa żelaznym sierpem i zrzucił go z tronu. Z krwi Uranosa narodziły się trzy straszliwe boginie zemsty – Erynie. Razem z bogami rodził się świat. Kronos rządził razem z żoną Reją. Większość tytanów pozostawił w Tartarze.
Obawiając się klątwy Uranosa, który powiedział mu, że władze odbierze mu jego dziecko, wszystkie swoje narodzone dzieci od razu połykał. Taki los spotkał 5 jego dzieci. Za szóstym razem Reja podała Kronosowi kamień zawinięty w pieluszki. Reja ukryła niemowlę na ziemi, nadając mu imię Dzeus. Dzeus dorastał na Krecie razem z kozą Amalteją, którą Dzeus bardzo kochał. Ze złamanego rogu Amaltei Dzeus uczynił róg obfitości, który napełniał się wszystkim, co tylko zapragnął jego właściciel.
Dzeus dorósł i stanął do walki przeciwko Kronosowi. Najpierw namówił Reję, by podała Kronosowi środek wymiotny. Kronos zwrócił piątkę dzieci: Hadesa, Posejdona, Herę, Demeter i Hestię. Walka rozgrywała się na polach Tesalii. Kronos walczył wspólnie z tytanami. Dzeus miał po swej stronie Cyklopów i Sturękich. Wojna była długa i straszliwa. W końcu Dzeus zwyciężył Kronosa. Za siedzibę objął górę Olimp.
Niedługo rządził w spokoju, przeciw bogom powstał ród gigantów, synów Ziemi. Rozgorzała kolejna straszliwa bitwa, w której przewagę zaczęli brać giganci. Dzeus poprosił o pomoc człowieka śmiertelnego Heraklesa, dowiedział się z Księgi przeznaczenia, że gigantów pokonać może tylko człowiek śmiertelny. Bogowie wspólnie z Heraklesem pokonali gigantów. Giganci byli dziećmi Gai. Kiedy wyginęli ta w rozpaczy wydała na świat potwora o imieniu Tyfon. Tyfona przestraszyli się wszyscy bogowie, oprócz Dzeusa, i uciekli do Egiptu przyjmując postać zwierząt. Dzeus stanął do walki z Tyfonem i pokonał go, ciało przykrywając Sycylią.
