Mity greckie i rzymskie odegrały ogromną rolę w kształtowaniu świadomości kulturowej nie tylko współczesnych ludzi. Tzw. tradycję śródziemnomorską słusznie uważa się za kolebkę kultury europejskiej. Świadomość tego faktu oraz znajomość wspomnianych utworów stanowi konieczny fundament wiedzy dla każdego człowieka, stanowi o naszej tożsamości.
„Mitologię” Jana Parandowskiego – wydaną po raz pierwszy w 1924 roku, po dziś dzień cieszącą się niesłabnącą popularnością wśród polskich intelektualistów – uznać można za doskonałe kompendium wiedzy o mitach. „Mitologia” zyskała sporą ilość wydań. Do jej sukcesu wydawniczego przyczyniły się z pewnością walory kompozycyjne i stylistyczne: układ książki Parandowskiego jest niezwykle przejrzysty, zaś narracja autora cechuje się precyzją, łatwością snucia fascynującej opowieści (w końcu mity z początku przekazywane były ustnie), która jest – mimo odległego od dzisiejszych realiów tematu – zrozumiała dla wszystkich.
„Mitologia” rozwija się w sposób linearny: począwszy od powstania świata (tzw. mit kosmogoniczny), poprzez opowieści o narodzinach poszczególnych bogów (np. Ateny czy Afrodyty), o powstawaniu najważniejszych zjawisk świata przyrody (np. mit o Demeter i Korze), charakterystykę władców Olimpu, aż po historie dotyczące herosów, a także kontaktów pomiędzy bóstwami i zwykłymi śmiertelnikami – ludźmi.
„Mitologię” Parandowskiego, mimo iż niezaprzeczalnie stanowi ona dzieło tzw. kultury wysokiej (odświętnej, oficjalnej), do której odwołują się w swoich wierszach choćby znani poeci polscy (Herbert, Miłosz, Szymborska, Zagajewski itd.), można potraktować jako zbiór fantastycznych opowieści sensacyjnych pełnych napięcia, niespodziewanych zwrotów akcji i nieprzewidywalnych konsekwencji, gdzie zbrodnia nie zawsze skutkuje ukaraniem winowajcy,
„Mitologię” Jana Parandowskiego – wydaną po raz pierwszy w 1924 roku, po dziś dzień cieszącą się niesłabnącą popularnością wśród polskich intelektualistów – uznać można za doskonałe kompendium wiedzy o mitach. „Mitologia” zyskała sporą ilość wydań. Do jej sukcesu wydawniczego przyczyniły się z pewnością walory kompozycyjne i stylistyczne: układ książki Parandowskiego jest niezwykle przejrzysty, zaś narracja autora cechuje się precyzją, łatwością snucia fascynującej opowieści (w końcu mity z początku przekazywane były ustnie), która jest – mimo odległego od dzisiejszych realiów tematu – zrozumiała dla wszystkich.
„Mitologia” rozwija się w sposób linearny: począwszy od powstania świata (tzw. mit kosmogoniczny), poprzez opowieści o narodzinach poszczególnych bogów (np. Ateny czy Afrodyty), o powstawaniu najważniejszych zjawisk świata przyrody (np. mit o Demeter i Korze), charakterystykę władców Olimpu, aż po historie dotyczące herosów, a także kontaktów pomiędzy bóstwami i zwykłymi śmiertelnikami – ludźmi.
„Mitologię” Parandowskiego, mimo iż niezaprzeczalnie stanowi ona dzieło tzw. kultury wysokiej (odświętnej, oficjalnej), do której odwołują się w swoich wierszach choćby znani poeci polscy (Herbert, Miłosz, Szymborska, Zagajewski itd.), można potraktować jako zbiór fantastycznych opowieści sensacyjnych pełnych napięcia, niespodziewanych zwrotów akcji i nieprzewidywalnych konsekwencji, gdzie zbrodnia nie zawsze skutkuje ukaraniem winowajcy,
