Mitologia - Geneza i informacje ogólne

Mity powstawały od najdawniejszych czasów we wszystkich znanych współcześnie kulturach. Właściwie każda większa grupa ludzka utrwalała swoją historię i tożsamość poprzez przekazywanie potomkom opowieści o życiu przodków, i ich, niejednokrotnie fantastycznych, losach. Spośród tych opowieści najbardziej znane są mity greckie. W miarę spójną postać jako pierwszy nadał im Homer, budując z wątków mitycznych swoje dwa wielkie eposy: „Iliadę” i „Odyseję” (VIII w. p.n.e.). W wieku VII p.n.e. inny wielki epik grecki, Hezjod, stworzył dzieło pt. „Teogonia”, w którym wyjaśnił pochodzenie bogów i łączące ich relacje pokrewieństwa. Wcześniej mity były przekazywane ustnie zwłaszcza przez wędrownych śpiewaków, tak zwanych aojdów, którzy za każdym razem trochę inaczej wykonywali swoje melorecytacje (recytacja przy akompaniamencie instrumentu muzycznego). Z tego względu wiele mitów istnieje w różnych wersjach. Każdy grecki region miał zestaw swoich opowieści, szczególnie związanych z jego historią i wierzeniami mieszkańców. Przez wiele stuleci, aż do początków naszej ery, mitologia grecka była żywą strukturą. Modyfikowano niektóre motywy, bądź włączano do niej nowe elementy, pochodzące często z wierzeń ludów sąsiadujących z plemionami greckimi. Jednak same schematy fabularne pozostawały niezmienione

W epoce przednaukowej (aż do pojawienia się pierwszych filozofów przyrody w wieku VI) mitologia odgrywała rolę wyjaśnienia zjawisk przyrody i sensu ludzkiego życia. Pierwsze bóstwa, które pojawiły się w opowieściach mitycznych, związane były z siłami natury. Potem ich zastęp stopniowo się powiększał o opiekunów poszczególnych miast, zawodów i wydarzeń (np. Atena – bogini miasta Aten, Hermes – bóg kupców i złodziei, Ares – bóg wojny). Bogom nadawano cechy ludzkie (antropomorfizacja). Tematem sporej ilości mitów były również czyny sławnych bohaterów, najczęściej pół bogów, zwanych herosami.