Pieśń I ZARAZA. GNIEW.
Poemat rozpoczyna się inwokacją do muzy, w której narrator prosi o natchnienie, by mógł spisać historię gniewu Achillesa.
Gniew Achillesa rośnie podczas kłótni z Agamemnonem. Kłótnia ta zostaje wywołana za sprawą Apolla, który w akcie zemsty zsyła na greckie wojska zarazę. Zemsta boga spowodowana jest czynem Agamemnona, który odebrał kapłanowi Apolla, Chryzesowi, córkę i uczynił z niej swoją brankę. Kapłan najpierw bezskutecznie prosił Agamemnona o zwrot córki, później poprosił o pomoc Apolla. Ten ujmuje się za losem Chryzesa, gdyż tamten dobrze mu służył i postanawia mu pomóc. Zsyła więc zarazę, najpierw na bydło a potem na żołnierzy. Dziesiątego dnia zarazy żołnierze zbierają się na naradę, by zdecydować, co należy zrobić, by odwrócić od wojska gniew boga. Agamemnon nie chce zwrócić swojej branki. Na tym tle dochodzi do kłótni pomiędzy nim i Achillesem. Ostatecznie Agamemnon zgadza się oddać córkę Chryzesowi, lecz by wynagrodzić sobie stratę, odbiera Achillesowi jego brankę Bryzeidę. Achilles czuje się tym dotknięty i odmawia dalszego udziału w wojnie, co więcej prosi swoją matkę Tetydę, by wyjednała u Zeusa pomoc dla Trojańczyków. Tak też się staje.
Pieśń II SEN. PRÓBA. KATALOG OKRĘTÓW.
Zeus zaczyna pomagać Trojańczykom. Przekonuje we śnie Agamemnona, by ten uderzył na Troję.
Pieśń III PRZYSIĘGI. WIDOK Z MURU. POJEDYNEK ALEKSANDRA Z MENELAOSEM.
Za sprawą snu zesłanego na Agamemnona przez Zeusa dochodzi do walki pomiędzy Grekami i Trojańczykami, jednakże zostaje ona przerwana na rzecz pojedynku, jaki ma się odbyć pomiędzy Menelaosem i Parysem. Jego wynik ma przesądzić o losach wojny, jak też o losach pięknej Heleny, o którą wojna się toczy.
W kulminacyjnym momencie, gdy szala zwycięstwa przechyla się na stronę Menelaosa, do gry wkracza bogini Afrodyta.
Poemat rozpoczyna się inwokacją do muzy, w której narrator prosi o natchnienie, by mógł spisać historię gniewu Achillesa.
Gniew Achillesa rośnie podczas kłótni z Agamemnonem. Kłótnia ta zostaje wywołana za sprawą Apolla, który w akcie zemsty zsyła na greckie wojska zarazę. Zemsta boga spowodowana jest czynem Agamemnona, który odebrał kapłanowi Apolla, Chryzesowi, córkę i uczynił z niej swoją brankę. Kapłan najpierw bezskutecznie prosił Agamemnona o zwrot córki, później poprosił o pomoc Apolla. Ten ujmuje się za losem Chryzesa, gdyż tamten dobrze mu służył i postanawia mu pomóc. Zsyła więc zarazę, najpierw na bydło a potem na żołnierzy. Dziesiątego dnia zarazy żołnierze zbierają się na naradę, by zdecydować, co należy zrobić, by odwrócić od wojska gniew boga. Agamemnon nie chce zwrócić swojej branki. Na tym tle dochodzi do kłótni pomiędzy nim i Achillesem. Ostatecznie Agamemnon zgadza się oddać córkę Chryzesowi, lecz by wynagrodzić sobie stratę, odbiera Achillesowi jego brankę Bryzeidę. Achilles czuje się tym dotknięty i odmawia dalszego udziału w wojnie, co więcej prosi swoją matkę Tetydę, by wyjednała u Zeusa pomoc dla Trojańczyków. Tak też się staje.
Pieśń II SEN. PRÓBA. KATALOG OKRĘTÓW.
Zeus zaczyna pomagać Trojańczykom. Przekonuje we śnie Agamemnona, by ten uderzył na Troję.
Pieśń III PRZYSIĘGI. WIDOK Z MURU. POJEDYNEK ALEKSANDRA Z MENELAOSEM.
Za sprawą snu zesłanego na Agamemnona przez Zeusa dochodzi do walki pomiędzy Grekami i Trojańczykami, jednakże zostaje ona przerwana na rzecz pojedynku, jaki ma się odbyć pomiędzy Menelaosem i Parysem. Jego wynik ma przesądzić o losach wojny, jak też o losach pięknej Heleny, o którą wojna się toczy.
W kulminacyjnym momencie, gdy szala zwycięstwa przechyla się na stronę Menelaosa, do gry wkracza bogini Afrodyta.
