Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Mit o Odyseuszu - streszczenie

Odyseusz był synem Laertesa i władcą Itaki. Kiedy wybuchła wojna trojańska, mężczyzna właśnie został szczęśliwym ojcem syna Telemacha, którego urodziła mu piękna żona Penelopa. Nic dziwnego więc, że Odys nie chciał opuszczać domu, symulował nawet szaleństwo, ale w końcu wyruszył z innymi pod Troję.

Po zakończeniu długoletniej wojny bohater pragnął szybko wrócić do domu. Okazało się jednak, że czekała go długa tułaczka. Najpierw jego okręty zostały zagnane przez burzę do kraju Lotofagów, gdzie kilku ludzi ze świty Odyseusza najadło się czarodziejskiego lotosu i nie chciało wracać do domu.

Następnie bohater trafił na jedną z wysp Morza Sycylijskiego, zamieszkaną przez cyklopów. Tam przywódca owych istot – Polifem – uwięził Odyseusza w jaskini i codziennie zjadał jego dwóch towarzyszy. Bohater jednak upił Polifema, a następnie wypalił mu oko. Przywiązał się potem wraz z przyjaciółmi do brzuchów baranów i w ten sposób opuścił pieczarę. Cyklopi zamierzali ścigać Odyseusza, jednak nie wiedzieli, kogo mają gonić, ponieważ bohater powiedział Polifemowi, że nazywa się Nikt. Polifem rzucił jednak na Odysa klątwę – był on synem Posejdona i poprosił swojego ojca, żeby uniemożliwił bohaterowi szybki powrót do domu.

W dalszej podróży Odys odwiedził wyspę króla wiatrów Eola, który dał mu worek z wszystkimi wiatrami. Pomyślne wiatry zapewniały spokojną podróż, jednak kiedy Odyseusz zasnął, jego towarzysze myśląc, że w worku znajdują się skarby, otworzyli go i uwolnili złe wichry. W efekcie statki bohatera dotarły do kraju złych Lajstrygonów, którzy zniszczyli większość okrętów Odysa. Kolejnym etapem podróży była wyspa czarodziejki Kirke, córki Słońca. Boginka zaprosiła towarzyszy syna Laertesa do swojego pałacu, a następnie zamieniła ich w świnie. Kirke chciała następnie uczynić podobnie z Odyseuszem, ale ten zabezpieczył się przed jej czarami zielem od Hermesa. Wtedy Kirke uwolniła przyjaciół bohatera,  zakochała się w Odyseuszu i gościła go u siebie przez rok.

Czarodziejka wyjawiła Odysowi, że powinien udać się do podziemi, gdzie wróżbita Tejrezjasz powie mu, co powinien dalej czynić. Wieszcz zdradził herosowi, że dopiero kiedy spotka lud, który nigdy nie widział morza, będzie mógł wracać do domu. W dalszej podróży Odyseusz przepływał obok wyspy syren, istot mających ciała w połowie kobiet, a w połowie ptaków. Syreny swoim czarującym śpiewem sprowadzały podróżnych na manowce, jednak bohater zalepił swoim przyjaciołom uszy woskiem, a sam przywiązał się do masztu i zakazał reagować na jego błagania zmiany kursu.

Następnie okręty przepływały między Sycylią a Italią. Znajdował się tam wąski przesmyk między dwiema skałami. Na jednej z nich w pieczarze mieszkała Skylla – potwór, który porywał żeglarzy, na drugiej skale znajdowała się równie przerażająca Charybda. Odyseusz chcąc ominąć Charybdę, podpłynął pod Skyllę, która porwała sześciu jego towarzyszy. Bohater wraz ze swoją załogą dotarł do wyspy Heliosa, gdzie jego ludzie zabili i zjedli pasące się woły. Kiedy wypłynęli w dalszą podróż, bóg słońca w zemście za ten czyn zatopił wszystkie statki i ocalił jedynie Odyseusza.

Bohater został wyrzucony na brzeg wyspy Ogigii. Mieszkała tam nimfa Kalipso, która wyleczyła Odysa i karmiła go pokarmem bogów. Boginka pragnęła, by Odys został jej mężem, w zamian za co obiecywała mu nieśmiertelność. Po ośmiu latach zjawił się jednak u Kalipso Hermes, który oznajmił, że z woli Dzeusa Odyseusz powinien ruszyć w dalszą drogę. Posejdon po raz kolejny wzburzył morskie fale i Odyseusz wylądował jako rozbitek na wyspie Scherii, w kraju Feaków rządzonym przez króla Alkinoosa. Kiedy Odys opowiedział Feakom swoją historię, został obdarowany skarbami i cudownym okrętem, który zabrał go do ojczyzny. Na miejscu okazało się, że Odys został uznany za zmarłego, a jego żona Penelopa nie może opędzić się od zalotników, którzy marzą o przejęciu królestwa. Penelopa przez dwa lata udawała, że zanim zdecyduje o wyborze męża, musi uszyć szatę pośmiertną dla małżonka i w nocy pruła to, co uszyła w dzień.

Atena chcąc ocalić Odysa przed gniewem zalotników, zamieniła go w starca. Poznał go jedynie stary pies Argos, który zaraz potem zdechł. Nazajutrz odbył się turniej o rękę Penelopy. Każdy z zalotników miał wystrzelić z łuku Odyseusza tak, by strzała przeszła przez otwory dziesięciu ustawionych toporów. Nie udało się to żadnemu mężczyźnie oprócz ubogiego żebraka. Okazało się, że był nim sam Odyseusz, który zabił z łuku wszystkich zalotników, potem zaś żył ze swoją rodziną długo i szczęśliwie, oczekując na śmierć, która miała po niego przyjść z morza.