- hymn „Smutno mi, Boże” Słowackiego – poeta określa się tu mianem pielgrzyma, o swej drodze mówi, że jest sto mil od brzegu i sto mil przed brzegiem
-Pielgrzym Norwida – bohater to tułacz, wygnaniec, tęskniący do swej ojczyzny
-Odys Leopolda Staffa – poeta utożsamia każdego z Odysem, każdy
człowiek powinien dążyć do swej Itaki (określonego celu), mimo,
że zazwyczaj koniec podróży jest inny
- Seweryn Baryka wPrzedwiośniu– pielgrzym do ojczyzny, wyśnionej i wyidealizowanej;
-Latarnik– Henryk Sienkiewicz
Dedal – archetyp postawy racjonalnej, pracowitości
Ikar – archetyp nierozwagi, marzycielstwa
Ikar, nie posłuchawszy zakazu ojca, zachłyśnięty wolnością, podleciał zbyt blisko słońca i woskowe skrzydła wykonane przez Dedala roztopiły się – Ikar zginął.
(nawiązania i kontynuacje):
- obraz Pejzaż z upadkiem Ikara– Bruegel – ucieczka w świat marzeń nie zawsze daje człowiekowi dobro
-Ikar Grochowiaka: realizacja archetypu Ikara w tym utworze polega na dyskusji o roli wyimaginowanego, wyidealizowanego piękna w ludzkim życiu. Piękna należy szukać w rzeczach prostych, nawet brzydkich (twarz i dłonie starej praczki). Porzucenie realiów na rzecz marzeń to ucieczka Ikara – może się zakończyć tragicznie;
-Dedal i Ikar– Herberta
-Do fraszek– Jan Kochanowski
Nie zawżdy do wrót trafi, aż pióra szychtuje
Do ramienia, toż ledwe wierzchem wylatuje.
-Prawa i obowiązki Różewicza. Nawiązuje on do obrazu Brueghela, snuje refleksje na temat roli artysty w społeczeństwie. Każdy ma prawo wybrać swoja drogę, nie musi odwoływać się do sumienia.
- Ernest Bryll Wciąż o Ikarach głoszą: przeciwstawienie dwóch postaw: idealisty Ikara i racjonalisty Dedala. W imię trwałych wartości Bryll
