Motyw ten najlepiej uwidacznia się w postaci Widma Złego Pana. To duch dziedzica, który za życia traktował poddanych chłopów okrutnie, bezlitośnie bijąc ich lub pozostawiając samym sobie, kiedy byli wygłodzeni i wybiedzeni. Za brak miłosierdzia musi teraz tułać się po świecie, rozszarpywany przez ptaki, które symbolizują zmarłych z jego powodu ludzi, i błagać dawnych poddanych o jedzenie, aby móc wyzwolić się z czyśćca. Jego postać pokazuje, że za każde przewinienie nastąpi odpowiednia kara, jeżeli nie na ziemi, to w niebie. Nikt, nawet bogata szlachta, nie może czuć się bezkarna.
Dziady cz.II - Motyw winy i kary
Informacje
- Lektura:Dziady cz.II
- Epoka: Romantyzm
- Autor:Mickiewicz Adam
- Redakcja:Streszczenia.pl
-
Treść lektury
Postacie
Motywy literackie
Inne lektury autora
Polały się łzy
Pan Tadeusz
Dziady cz. III
Bakczysaraj w nocy
Do Joachima Lelewela
Burza
Grażyna
Śmierć pułkownika
Reduta Ordona
Bajki Mickiewicza
Nad wodą wielką i czystą
Do M***
Widok gór ze stepów Kozłowa
Oda do młodości
Konrad Wallenrod
Do Matki Polki
Stepy Akermańskie
Dziady cz. IV
Gdzie tu mój trup...
Ballady i romanse
Bakczysaraj
Pieśń Filaretów
Cisza morska
Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego