Ballady i romanse - Motyw śmierci

Wszechobecna i nieodgadniona, jako koniec ziemskiego życia i początek przygody z zaświatami jeden z najważniejszych motywów literatury romantycznej. Jest karą za grzechy (w „Świtezi” umierają ruscy żołnierze, w „Świteziance” oraz w „Rybce” – niewierni kochankowie, w „To lubię” – próżna i niewdzięczna dziewczyna), sprawą losu, przeznaczenia lub Boga (znów „Świteź”, „Kurhanek Maryli”, „Romantyczność”, „Dudarz”), zbrodnią popełnioną przez człowieka na człowieku („Lilije”), lub gestem rozpaczy („Rybka”). Pojawia się też próba przechytrzenia śmierci, zagrania jej na nosie, zabawienia się z nią („Tukaj”).