1. gatunek synkretyczny, to znaczy z pogranicza epiki i liryki, czasem z elementami dramatu (namiastka dialogu), pochodzący z średniowiecza (ballada celtycka), do polskiego romantyzmu wprowadzony na skutek fascynacji utworami niemieckimi – Goethego i Schillera
2. ballada romantyczna – pod silnym wpływem poetyki sentymentalnej
3. motywy pochodzenia ludowego, ludowe (proste) pojmowanie
moralności: wina – kara; dobro – zło
4. gatunek nastrojowy: nastrój grozy, cudowności, niesamowitości
5. rozpiętość stylistyczna między powagą a grozą
6. wprowadzenie postaci fantastycznych obok realnych
7. sięganie do wierzeń ludowych, łączenie ich z elementami
chrześcijańskimi i nawiązywanie do prostej formy pieśni ludowej.
2. ballada romantyczna – pod silnym wpływem poetyki sentymentalnej
3. motywy pochodzenia ludowego, ludowe (proste) pojmowanie
moralności: wina – kara; dobro – zło
4. gatunek nastrojowy: nastrój grozy, cudowności, niesamowitości
5. rozpiętość stylistyczna między powagą a grozą
6. wprowadzenie postaci fantastycznych obok realnych
7. sięganie do wierzeń ludowych, łączenie ich z elementami
chrześcijańskimi i nawiązywanie do prostej formy pieśni ludowej.
