Wydarzenia w utworze obejmują lata dziewięćdziesiąte XX wieku (Jan mówi o tym, że w przyszłym roku wkroczymy w dwudziesty pierwszy wiek) i obejmują ośmioletni okres dorastania głównej bohaterki Ewy. Poznajemy ją, kiedy ma pięć lat i śledzimy jej życie w toku akcji. Przez cały ten czas można zaobserwować zmiany zachodzące w przyrodzie dookoła, mamy więc rytm pór roku, który autorka opisuje niekiedy z niezwykłą precyzją.
Miejscem akcji jest przede wszystkim dom Ewy i jej rodziców znajdujący się na jednym z bogatych osiedli, otoczony jednak nie tylko domami, ale także rozległymi łąkami i lasem, który notabene również odgrywa rolę w utworze. Następnie należy wspomnieć o domu babci, położonym dwie uliczki dalej (duże znaczenie ma tam strych, na którym kobiety szukają zagubionego anielskiego pióra), opuszczonej ruderze na końcu ulicy, w której przez dłuższy czas przebywa okaleczony Ave, szpital, gdzie Ewa zostaje stałym bywalcem po utracie Anioła Stróża, ponieważ ciągle ulega nieszczęśliwym wypadkom, a także przytułek dla obłąkanych, do którego w końcu zabierają Avego sanitariusze na polecenie mieszkańców osiedla, zaniepokojonych zbliżającą się zimą i złym stanem kalekiego bezdomnego.
Drugim wymiarem, obecnym we wspomnieniach Avego jest Drabina, czyli miejsce przebywania aniołów. Panuje tam odpowiednia hierarchia, najstarsze i najmądrzejsze z nich zwane archaniołami przebywają na samym szczycie, a więc najbliżej Światła, młode zaś i niedoświadczone zajmują najniższe szczeble (po których jednak mogą wspinać się ku górze za dobre wypełnianie swoich obowiązków).
