I (wydarzenia od 16 kwietnia do połowy maja)
Doktor Rieux dostrzegł po wyjściu ze swego gabinetu pierwszego martwego szczura na ulicy. Ciężko chora żona doktora wyjechała do uzdrowiska w górach i mężczyzna pozostał sam w mieście. Do Rieux wkrótce przybył Rambert, dziennikarz, który przeprowadzał badania na temat warunków życia Arabów dla paryskiego dziennika. Doktor nie mógł jednak wyjawić mężczyźnie całej prawdy, gdyż ten i tak nie mógłby tego opublikować. Niedługo potem do Rieux przyjechała matka by zając się gospodarstwem w trakcie nieobecności jego żony.
Z dnia na dzień na ulicach pojawiało się coraz więcej martwych szczurów. Dnia 28 kwietnia agencja Infdok poinformowała mieszkańców o pladze. Pierwszą osobą, która zachorowała na tajemniczą chorobę był dozorca Michel, który miał największy kontakt z chorymi szczurami. Wkrótce pojawiły się kolejne przypadki zachorowań, a liczba chorych gwałtownie wzrastała. Podjęto decyzję o izolacji zarażonych i poproszono Richarda o wydanie stosownego pisma. Doktor jednak nie był uprawniony do podejmowania takich decyzji i zobowiązał się porozmawiać na ten temat z prefektem.
Cottard usiłował popełnić samobójstwo, jednak próbę tę udaremnił Grand. Niedoszły samobójstwa w rozmowie z komisarzem nie chciał wyjawić powodu targnięcia na swoje życie. W tym czasie Rieux próbował zdobyć leki dla chorych z magazynów farmaceutycznych, jednak na próżno. Postanowił więc porozmawiać z Pastelem, lekarzem, który miał już kontakt z tą chorobą w Chinach. Okazało się, iż ów chorobą jest dżuma. Wkrótce do doktora przybył Grand wraz z Cottardem przynosząc akty zgonów. Poinformował doktora, iż w ciągu 48 godzin na dżumę zmarło aż jedenaście osób.
Następnego dnia zwołano komisję sanitarną, jednak większość lekarzy była zdania, iż niestosownym byłoby wywołanie
