Dorota Terakowska – biografia
Dorota Terakowska urodziła się 30 sierpnia 1938 roku w Krakowie. Jej szkolna kariera obejmowała gimnazjum dla dziewcząt oraz Liceum Muzyczne, jednakże usunięta dyscyplinarnie, maturę zdała dopiero w Liceum dla Pracujących, i to za namową swego przyjaciela, który zachęcił ją również do rozpoczęcia studiów, co Terakowska uczyniła i parę lat później odebrała dyplom z socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim.Twórczość
Współpracowała z „Gazetą Krakowską”, „Przekrojem” i „Zeszytami Prasoznawczymi”, jednak z dwóch pierwszych została po paru latach usunięta. Była również współzałożycielem „Czasu Krakowskiego” w 1990 r., a przez parę lat również wiceprezesem Spółdzielni Dziennikarzy „Przekrój” (1995 – 1999).Ostatnimi jej reportażami dziennikarskimi był zbiór „Próba generalna” opublikowany w podziemiu przez wydawnictwo „Nova” w 1986r. Okres ten był również debiutem literackim pisarki, napisała swoją pierwszą powieść „Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie”, czym zaskarbiła sobie serca wielu fanów, nie tylko wśród dzieci i młodzieży, ale też wśród dorosłych. Od tej pory jej książki zaczęły odnosić sukcesy, kilka z nich włączono do kanonu lektur szkolnych, np. „Władcę Lewawu” z 1982 r. a opublikowaną siedem lat później, inne otrzymywały liczne nagrody, jak na przykład „Lustro Pana Grymsa” stało się dziecięcym bestsellerem 1995 roku, „Samotność bogów” została Najlepszą Książką Wiosny 1998 roku, a także zyskała nagrodę polskiej sekcji Światowej Rady Książek dla Młodzieży razem z „Córką czarownic” z 1992 i „Tam, gdzie spadają anioły”.
Od 1997 roku Terakowska związała się z Wydawnictwem Literackim, które od tej pory wydawało jej książki. Była nominowana do Paszportu Polityki (w 1998) oraz do nagrody Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej za twórczość i działalność artystyczną dla dzieci i młodzieży, którą to nagrodę otrzymała w 2002 r.
Zmarła po długiej chorobie 4 stycznia 2004 roku w Krakowie.
