Pożegnanie z Marią
Okupowana Warszawa, luty 1943. Tadeusz, główny bohater, pracuje w składzie materiałów budowlanych. Jest magazynierem. Mieszka w małym pokoiku przy siedzibie firmy. Wieczorem odbywa się u niego przyjęcie z okazji ślubu znajomych. Wśród gości jest Tomasz - dziennikarz i handlarz obrazów razem z żoną, Apoloniusz - zajmujący się poezją, Piotr oraz młoda Żydówka, uciekinierka z getta. Najważniejszym gościem Tadeusza jest Maria, jego narzeczona. Dziewczyna studiuje polonistykę na podziemnym uniwersytecie, bohaterowie rozmawiają o miłości i poezji. Tadeusz wychodzi, by pomóc rozładować furmankę z meblami, która przyjechała do firmy. Maria żegna się z nim, idzie do pracy, zajmuje się rozwożeniem bimbru.
Furmanką przewieziono rzeczy doktorowej - Żydówki, której udało się wydostać z getta. Zostali tam jej córka i zięć. Tadeusz pomógł w rozładowaniu furmanki, ustalił też z woźnicą, że ten następnego dnia przewiezie trochę kradzionego wapna dla klienta.
Następnego dnia spadł śnieg. Tadeusz kazał wyjść swoim gościom, a potem otworzył bramę składu. Jego właścicielem jest inżynier robiący interesy z Niemcami i radzący sobie w okupacyjnej rzeczywistości. Mężczyzna jest zamożny, ale pomaga swoim pracownikom – na przykład przez trzy miesiące finansował studia Tadeusza. Pracownicy składu inżyniera, w tym sam główny bohater, dorabiają sobie na lewo, okradając właściciela i sprzedając materiały budowlane.
Kierownikiem składu jest Jan, który razem z Tadeuszem zajmuje się produkcją bimbru, rozwożonego później przez Marię. Kierownik zajmuje się także pośrednictwem w sprzedaży kosztowności, mebli czy mieszkań. Niedaleko składu mieści się szkoła, zamieniona na więzienie, gdzie przetrzymywani są ludzie, którzy mają trafić na roboty do Niemiec, a kawałek dalej niewielki sklep. Jego
Okupowana Warszawa, luty 1943. Tadeusz, główny bohater, pracuje w składzie materiałów budowlanych. Jest magazynierem. Mieszka w małym pokoiku przy siedzibie firmy. Wieczorem odbywa się u niego przyjęcie z okazji ślubu znajomych. Wśród gości jest Tomasz - dziennikarz i handlarz obrazów razem z żoną, Apoloniusz - zajmujący się poezją, Piotr oraz młoda Żydówka, uciekinierka z getta. Najważniejszym gościem Tadeusza jest Maria, jego narzeczona. Dziewczyna studiuje polonistykę na podziemnym uniwersytecie, bohaterowie rozmawiają o miłości i poezji. Tadeusz wychodzi, by pomóc rozładować furmankę z meblami, która przyjechała do firmy. Maria żegna się z nim, idzie do pracy, zajmuje się rozwożeniem bimbru.
Furmanką przewieziono rzeczy doktorowej - Żydówki, której udało się wydostać z getta. Zostali tam jej córka i zięć. Tadeusz pomógł w rozładowaniu furmanki, ustalił też z woźnicą, że ten następnego dnia przewiezie trochę kradzionego wapna dla klienta.
Następnego dnia spadł śnieg. Tadeusz kazał wyjść swoim gościom, a potem otworzył bramę składu. Jego właścicielem jest inżynier robiący interesy z Niemcami i radzący sobie w okupacyjnej rzeczywistości. Mężczyzna jest zamożny, ale pomaga swoim pracownikom – na przykład przez trzy miesiące finansował studia Tadeusza. Pracownicy składu inżyniera, w tym sam główny bohater, dorabiają sobie na lewo, okradając właściciela i sprzedając materiały budowlane.
Kierownikiem składu jest Jan, który razem z Tadeuszem zajmuje się produkcją bimbru, rozwożonego później przez Marię. Kierownik zajmuje się także pośrednictwem w sprzedaży kosztowności, mebli czy mieszkań. Niedaleko składu mieści się szkoła, zamieniona na więzienie, gdzie przetrzymywani są ludzie, którzy mają trafić na roboty do Niemiec, a kawałek dalej niewielki sklep. Jego
