Wiara jest przedstawiona jako jeden z najcenniejszych darów dzieciństwa. W powieści Terakowskiej przynależy do świata dzieci, podkreśla ich ufność i otwartość wobec duchowych doświadczeń. Wiara Ewy i babci stoi w opozycji do racjonalistycznego podejścia rodziców, czujących się bezpiecznie w swoim własnym świecie. Biblią Jana jest Internet, ogromne źródło wiedzy i wielkich możliwości. Dla Anny takim samym substytutem prawdy jest sztuka, której tajemnice stara się samotnie zgłębiać. Dziwne, niezrozumiałe wypadki spotykające ich córkę, zmuszają do porzucenia bezpiecznych przekonań i zadania kilku ważnych pytań. Dorośli bohaterowie muszą zweryfikować swój stosunek do duchowości, a w krytycznym momencie zawierzyć trzynastoletniej córce, babci, a nawet… duchowi zmarłego dziadka.
