Nocne wyprawy Litwinów na terytorium zakonu w celu niszczenia umocnień były w tamtych czasach bardzo częste (wspomina o nich wajdelota w swojej opowieści), książę litewski Kiejstut to także postać historyczną, jednak nie on, a jego ojciec Giedymin miał trzy córki, w tym Aldonę (która została żoną Władysława Łokietka). Wspomniana w utworze bitwa pod Rudawą to także fakt historyczny. Również data śmierci Konrada Wallenroda – 1393 rok jest prawdziwa, choć źródła nie mówią nic o tym, czy popełnił on samobójstwo.
Tytułowy bohater jawi się jako postać pozytywna – jest prawdziwym patriotą, który poświęca wszystko – własną dumę, szczęście, a wreszcie życie - dla dobra swojej ojczyzny. Do słownika literackiego przeszedł termin wallenrodyzm, który oznacza postawę człowieka, który walczy o najwyższe idee i wartości (tutaj o wolność narodu), ale z konieczności metody jego postępowania są nieetyczne (tutaj zdrada). Staje się to przyczyną jego wewnętrznego rozdarcia i zwykle kończy się klęską bohatera.
Utwór ten należy odczytywać jako pochwałę postawy patriotyzmu jednakże może być on także pewną przestrogą przed zbytnim angażowaniem się w słuszną sprawę. Należy wcześniej przeanalizować wszystkie aspekty, konsekwencje by nie żałować danego czynu.
