Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Uspokojenie - Motyw rewolucji

Dla współczesnych Słowackiemu konserwatystów wizja możliwej rewolucji oznaczała apokaliptyczny upadek podstaw starego świata, opartego na zwierzchności arystokracji nad ludem i warstwą robotniczą (patrz: „Nie-Boska komedia” Zygmunta Krasińskiego). Rewolucja była postrzegana jako nieposkromiony żywioł. Raz wzbudzony, dokonywał nieodwracalnych zniszczeń. Słowacki stwarza wizję alternatywną. W jego ujęciu rewolucja to siła uosabiająca sprawiedliwą zemstę, burząca stary ład i wprowadzająca zmiany konieczne do dalszego rozwoju społeczeństwa. Taki obraz rewolucji jest zgodny z tzw. filozofią genezyjską, stworzoną i wyznawaną przez poetę. Filozofia ta zakłada konieczność ciągłego rozwoju narodowego (i jednostkowego) ducha. Każda większa przemiana musi zostać okupiona walką i cierpieniem. Stąd przekonanie o wielkim, duchowym znaczeniu każdego powstania, zrywu ludowego i czy narodowowyzwoleńczej walki. Ponadto, poeta przekonuje, że obawy przed rewolucją oznaczają niezrozumienie zasad kierujących historią (w ujęciu Słowackiego historia odzwierciedla przemiany zachodzące w duszach całych narodów) oraz chęć pogrążenia się w duchowym zastoju. Stąd słowa potępienia skierowane do przeciwników rewolucji: „(…) człowiek, który zawsze o zdradę się boi / A wszędzie widzi tylko postrachu upiory, / Albo dzieckiem być musi, lub na serce chory.”