Mamy zatem do czynienia z paralelizmem kompozycyjnym i kontrastem przestrzennym pomiędzy „tu” i „tam”. Owe zaimki pełnią rolę słów-kluczy. Ponadto można zauważyć liczne powtórzenia, często o charakterze anaforycznym. Występują parentezy („ach”) podkreślające rozmarzenie podmiotu. Opis alternatywnej rzeczywistości, do której tęskni bohater liryczny, obfituje w liczne epitety, podkreślające jej sielski klimat. Występują również poetyckie porównania.
Wiersz składa się z czterech czterowersowych strof. Mamy tu do czynienia z podziałem na dwie części. Pierwsza z nich stanowi opis rzeczywistej sytuacji, w jakiej znajduje się podmiot liryczny. Druga natomiast przedstawia jego idealne życie, które rozgrywa się niejako w rzeczywistości alternatywnej.
Mamy zatem do czynienia z paralelizmem kompozycyjnym i kontrastem przestrzennym pomiędzy „tu” i „tam”. Owe zaimki pełnią rolę słów-kluczy. Ponadto można zauważyć liczne powtórzenia, często o charakterze anaforycznym. Występują parentezy („ach”) podkreślające rozmarzenie podmiotu. Opis alternatywnej rzeczywistości, do której tęskni bohater liryczny, obfituje w liczne epitety, podkreślające jej sielski klimat. Występują również poetyckie porównania.
