i udał się do brata Rebeki, Labana. W drodze miał sen o drabinie, po której aniołowie wstępują do nieba. Na szczycie zaś znajdował się Bóg, który pobłogosławił mu i oddał mu ziemię, na której spał pod panowanie. Jakub ułożył w tym miejscu kamień oblany oliwą i nazwał je Betel. Obiecał również składać Bogu dziesięcinę. Kiedy Jakub dotarł do kraju Labana, spotkał przy studni Rachelę, w której się zakochał. Była to córka Labana. Jakub obiecał siedem lat pracować dla niego w zamian za ślub z Rachelą. Kiedy jednak minął wyznaczony termin, Laban w noc poślubną dał mu siostrę Racheli, Leę. Obiecał, że odda mu również Rachelę, jeśli Jakub będzie u niego pracował jeszcze przez siedem lat. Lea urodziła Jakubowi czterech synów: Rubena, Symeona, Lewiego i Judę. Rachela natomiast była bezpłodna, dlatego oddała Jakubowi swoją niewolnicę Bilhę, która na jej kolanach urodziła mu dwóch synów: Dana i Neftalego. Wtedy również Lea ofiarowała mężowi swoją niewolnicę Zilpę, która wydała na świat Gada i Asera. Potem zaś Lea urodziła jeszcze Issachara i Zabulona oraz córkę Dinę. Po wielu latach Rachela urodziła w końcu upragnione dziecko, syna Józefa. Po wielu latach wygnania Jakub zabrał swój dobytek i rodzinę i wyruszył w drogę powrotną. Laban zaś ruszył za nimi w pościg. Bóg ukazał się we śnie Labanowi i przestrzegł go przed zrobieniem krzywdy Jakubowi. Laban, kiedy więc dogonił Jakuba na wyżynie Gilead, zażądał jedynie zwrotu domowych bożków, które potajemnie wykradła Rachela. Jakub powiedział, że ten, kto je zabrał, straci życie. Rachela jednak ukryła je pod swoim siodłem. W końcu Laban zawarł przymierze z Jakubem.
Jakub obawiał się zemsty Ezawa, tym bardziej, że ten szedł na jego spotkanie z wielką rzeszą ludzi. W nocy Jakub spotkał anioła (którym był sam Bóg) i stoczył z nim walkę, którą
Jakub obawiał się zemsty Ezawa, tym bardziej, że ten szedł na jego spotkanie z wielką rzeszą ludzi. W nocy Jakub spotkał anioła (którym był sam Bóg) i stoczył z nim walkę, którą
