Treść księgi wypełniają rozważania Koheleta – autora księgi – nad sensem życia ludzkiego. Autor zadaje sobie pytanie, jaka jest najlepsza droga do osiągnięcia szczęścia, jednakże nie odnajduje on jednej zadowalającej odpowiedzi: „Ja Kohelet (…) skierowałem umysł swój ku temu, by zastanawiać się i badać, ile mądrości jest we wszystkim, co dzieje się pod niebem(…). I postanowiłem sobie poznać mądrość i wiedzę, szaleństwo i głupotę. Poznałem też, że wszystko to jest płodnią za wiatrem. Kohelet stwierdza raczej, iż wszystko jest marnością: Marność nad marnościami – wszystko marność”. Słowa te autor wypowiada ponad 20 razy. Kohelet stwierdza ponadto, iż wszelkie starania i dążenia człowieka do osiągnięcia szczęścia, są bezcelowe i bezużyteczne, gdyż nie przynoszą one człowiekowi żadnego pożytku: „Cóż przyjdzie człowiekowi z całego trudu, jaki zadaje sobie pod słońcem? Nie nasyci się oko patrzeniem, ani ucho napełni słuchaniem”.
Kohelet odnajduje jednakże w wydarzeniach, które spotykają człowieka, coś dobrego; widząc w świecie stworzonym przez Boga dary dla ludzi, radzi, by z darów tych korzystać umiejętnie i z rozwagą. Autor dodaje także, iż w świecie nic nie dzieje się bez przyczyny – każde wydarzenie ma swoje miejsce i czas i z każdego z tych wydarzeń człowiek powinien czerpać jak najwięcej dla siebie: „Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem. Jest czas rodzenia i umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono, czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania, czas płaczu i czas śmiechu (…)”.
Kohelet przekonuje odbiorców, iż - aby dobrze przeżyć życie - należy nie tylko oddawać należną Bogu cześć i chwałę, ale także czynić odpowiedni użytek z przymiotu, jakim jest mądrość. Kohelet powiada: „Człowiek mądry patrzy
Kohelet odnajduje jednakże w wydarzeniach, które spotykają człowieka, coś dobrego; widząc w świecie stworzonym przez Boga dary dla ludzi, radzi, by z darów tych korzystać umiejętnie i z rozwagą. Autor dodaje także, iż w świecie nic nie dzieje się bez przyczyny – każde wydarzenie ma swoje miejsce i czas i z każdego z tych wydarzeń człowiek powinien czerpać jak najwięcej dla siebie: „Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem. Jest czas rodzenia i umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono, czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania, czas płaczu i czas śmiechu (…)”.
Kohelet przekonuje odbiorców, iż - aby dobrze przeżyć życie - należy nie tylko oddawać należną Bogu cześć i chwałę, ale także czynić odpowiedni użytek z przymiotu, jakim jest mądrość. Kohelet powiada: „Człowiek mądry patrzy
