jego wierność: obiecał, że jego potomstwo „będzie liczne jak gwiazdy na niebie”. Sara zmarła w wieku stu dwudziestu siedmiu lat i została pochowana w ziemi Kanaan.
Abraham wyprawił swojego sługę do kraju Aram-Naharaim, aby tam znalazł żonę dla Izaaka. Miała być nią dziewczyna, która napoi wielbłądy przywiezione przez sługę. Była to Rebeka, córka Betuela, a wnuczka Nachora (brata Abrahama). Rodzice Rebeki zgodzili się na ślub i Rebeka wyruszyła do Kanaan.
Abraham z drugą żoną Keturą miał jeszcze sześciu synów, którzy jednak nie dziedziczyli po nim – zostali obdarowani i odesłani z kraju. Patriarcha zmarł w wieku 175 lat.
Rebeka długo była niepłodna, ale w końcu urodziła Izaakowi dwóch synów – bliźnięta – Ezawa (bardzo owłosionego) i Jakuba. Izaak bardziej kochał Ezawa, który był myśliwym i jemu chciał przekazać swoje błogosławieństwo. Rebeka natomiast faworyzowała Jakuba. Ezaw oddał swoje pierworództwo Jakubowi w zamian za miskę soczewicy, którą ten dał mu, gdy był głodny.
Izaak, podobnie jak niegdyś Abraham, udał się wraz z Rebeką do Gerary z powodu głodu. Podał ją za swoją siostrę, a król Abimelek wziął ją do siebie, jednak wkrótce zorientował się, że jest to żona Izaaka. Kiedy Izaak opuścił ten kraj, zawarł z Abimelekiem przymierze w Beer-Szebie.
Kiedy Izaak się zestarzał, postanowił przekazać Ezawowi swoje błogosławieństwo. Miał już jednak bardzo słaby wzrok, dlatego Rebeka wykorzystała to i słysząc, że ojciec wysłał Ezawa na polowanie, po to, żeby przyrządził mu coś smacznego, zabiła koźlę i ugotowała potrawę. Następnie dała ją Jakubowi, a jego ręce obwiązała skórą koźląt, tak, żeby ojciec nie zorientował się, z kim rozmawia. Oszukany Izaak pobłogosławił Jakubowi, a kiedy Ezaw wrócił z polowania, było już za późno. Jakub musiał jednak uciekać przed zemstą brata
Abraham wyprawił swojego sługę do kraju Aram-Naharaim, aby tam znalazł żonę dla Izaaka. Miała być nią dziewczyna, która napoi wielbłądy przywiezione przez sługę. Była to Rebeka, córka Betuela, a wnuczka Nachora (brata Abrahama). Rodzice Rebeki zgodzili się na ślub i Rebeka wyruszyła do Kanaan.
Abraham z drugą żoną Keturą miał jeszcze sześciu synów, którzy jednak nie dziedziczyli po nim – zostali obdarowani i odesłani z kraju. Patriarcha zmarł w wieku 175 lat.
Rebeka długo była niepłodna, ale w końcu urodziła Izaakowi dwóch synów – bliźnięta – Ezawa (bardzo owłosionego) i Jakuba. Izaak bardziej kochał Ezawa, który był myśliwym i jemu chciał przekazać swoje błogosławieństwo. Rebeka natomiast faworyzowała Jakuba. Ezaw oddał swoje pierworództwo Jakubowi w zamian za miskę soczewicy, którą ten dał mu, gdy był głodny.
Izaak, podobnie jak niegdyś Abraham, udał się wraz z Rebeką do Gerary z powodu głodu. Podał ją za swoją siostrę, a król Abimelek wziął ją do siebie, jednak wkrótce zorientował się, że jest to żona Izaaka. Kiedy Izaak opuścił ten kraj, zawarł z Abimelekiem przymierze w Beer-Szebie.
Kiedy Izaak się zestarzał, postanowił przekazać Ezawowi swoje błogosławieństwo. Miał już jednak bardzo słaby wzrok, dlatego Rebeka wykorzystała to i słysząc, że ojciec wysłał Ezawa na polowanie, po to, żeby przyrządził mu coś smacznego, zabiła koźlę i ugotowała potrawę. Następnie dała ją Jakubowi, a jego ręce obwiązała skórą koźląt, tak, żeby ojciec nie zorientował się, z kim rozmawia. Oszukany Izaak pobłogosławił Jakubowi, a kiedy Ezaw wrócił z polowania, było już za późno. Jakub musiał jednak uciekać przed zemstą brata
