Biblia - Ewangelia św. Łukasza

przemienienia, objawił swoją boskość i rozmawiał z Eliaszem i Mojżeszem. Z obłoku zaś odezwał się głos: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie”.

Po zejściu z góry Jezus uzdrowił epileptyka, z którego jego uczniowie nie mogli wypędzić złego ducha. Rozstrzygnął również spór o pierwszeństwo wśród apostołów twierdząc, że najmniejsi będą największymi.

PODRÓŻ DO JEROZOLIMY

PIERWSZY OKRES PODRÓŻY
Jezus wiedząc, że zbliża się czas męki, wybrał się do Jerozolimy. Chciał przez jakiś czas zatrzymać się w miasteczku samarytańskim, ale Samarytanie nie przyjęli Jego uczniów. Po drodze spotkał też trzech ludzi, którym powiedział, żeby poszli za nim.

Wyznaczył również Jezus 72 uczniów i wysłał ich po dwóch do tych miejscowości, gdzie miał przyjść.

Jeden z uczonych w Piśmie zapytał Jezusa, kim są „bliźni”, o których mówi Pismo. On zaś w odpowiedzi opowiedział mu przypowieść o miłosiernym Samarytaninie.

W jednej z wiosek kobieta imieniem Marta przyjęła Jezusa w swoim domu. Jej siostra Maria nie usługiwała Jezusowi, ale siedziała i słuchała, co ma do powiedzenia. Marta więc zwróciła się do Jezusa, by Ten upomniał Marię. On jednak powiedział, że Marta troszczy się o wiele, „a potrzeba mało”.

Jezus nauczył ludzi modlitwy „Ojcze nasz”. Opowiedział im również przypowieść o natrętnym przyjacielu i zalecił wytrwałość w modlitwie.

Jezus powiedział, że Żydzi nie otrzymają innego znaku niż znak Jonasza. Krytykował faryzeuszów za zbytnie przywiązanie do tradycji, które gubi jej ducha i przestrzegał uczniów przed kwasem faryzeuszów.

Jezus wiele miejsca w swojej nauce poświęcał przestrogom przed bogactwem i chciwością. Opowiadał też przypowieści o słudze wiernym i niewiernym, o drzewie figowym oraz o ziarnku gorczycy i o zaczynie.

DRUGI OKRES PODRÓŻY
Jezus bolał nad Żydami i Jerozolimą, która sprzeniewierzyła