„Wiem” - podkreślenie bliskości, jaka panuje pomiędzy matką i synem. Umożliwia nadanie intymnego tonu wypowiedzi.
2.Epitety
„biała szata”, „biały gołąb”, „biedny tułacz” - lepiej wyrażony smutek i tęsknota.
3.Metafora
„trzeba niebo zwalić i położyć/ Pod oknami”, „włosem deszczu skałom wieńczyć głowę” - poprzez takie zestawienie wyrazów, kontekst wypowiedzi nabiera zaskakujących znaczeń.
4.Porównania
„ Tyś mi widna jak gwiazda”, „gwiazdy jeziora,/(…) od gwiazd nieba krwawsze” - zwiększenie dramaturgii, podkreślenie intymności dwojga ludzi.
5.Przerzutnie
„(…)trzeba niebo zwalić i położyć/ Pod oknami” - zaakcentowanie wypowiedzi i lepsza wizualizacja krajobrazu.
1.Anafora
„Wiem” - podkreślenie bliskości, jaka panuje pomiędzy matką i synem. Umożliwia nadanie intymnego tonu wypowiedzi.
2.Epitety
„biała szata”, „biały gołąb”, „biedny tułacz” - lepiej wyrażony smutek i tęsknota.
3.Metafora
„trzeba niebo zwalić i położyć/ Pod oknami”, „włosem deszczu skałom wieńczyć głowę” - poprzez takie zestawienie wyrazów, kontekst wypowiedzi nabiera zaskakujących znaczeń.
4.Porównania
„ Tyś mi widna jak gwiazda”, „gwiazdy jeziora,/(…) od gwiazd nieba krwawsze” - zwiększenie dramaturgii, podkreślenie intymności dwojga ludzi.
5.Przerzutnie
„(…)trzeba niebo zwalić i położyć/ Pod oknami” - zaakcentowanie wypowiedzi i lepsza wizualizacja krajobrazu.
