Przez postać Małgorzaty Bułhakow maluje portret pięknej, silnej, zdeterminowanej kobiety.
Zachowanie takie jest jednak możliwe tylko dzięki sile spełnionej miłości-to ona dodaje Małgorzacie sił, zmusza ją do działania, nie pozwala na bierne poddanie się losowi. Zanim bohaterka poznała Mistrza, była jakby w stagnacji-spokojnie przeżywała kolejne dni swej smutnej egzystencji niczym księżniczka, uwięziona w wieży.
Bułhakow chce pokazać, że tylko miłość, której można wszystko poświęcić, daje kobiecie radość i chęć do życia.
Zachowanie takie jest jednak możliwe tylko dzięki sile spełnionej miłości-to ona dodaje Małgorzacie sił, zmusza ją do działania, nie pozwala na bierne poddanie się losowi. Zanim bohaterka poznała Mistrza, była jakby w stagnacji-spokojnie przeżywała kolejne dni swej smutnej egzystencji niczym księżniczka, uwięziona w wieży.
Bułhakow chce pokazać, że tylko miłość, której można wszystko poświęcić, daje kobiecie radość i chęć do życia.
