Literatura przez stulecia pozostawała domeną mężczyzn, dlatego kobieta najczęściej przedstawiana jest jako kochanka, żona i matka, obiekt pożądania, uwielbienia i zazdrości. Motyw kobiety jest więc nieodłączną częścią takich tematów jak: miłość, macierzyństwo i rodzina.
W średniowiecznych lirykach kobieta była przedmiotem uwielbienia, w renesansie obiektem miłości, w epoce baroku przyczyną cierpień i adresatką komplementów. W dobie romantyzmu kobieta początkowo była przede wszystkim przedmiotem sentymentalnych westchnień, zaś w dojrzałym romantyzmie literatura kreśliła obrazy kobiet monumentalnych - matek, żon i dziewic służących Ojczyźnie. W pozytywizmie pojawiły się pierwsze akcenty świadczące o emancypacji kobiet, a piśmiennictwo modernistyczne przyniosło prawdziwy przełom w postrzeganiu kobiety.
Wśród kobiecych archetypów znajduje się szerokie spektrum postaci – od świętych (Matka Boska, św. Faustyna) po wyuzdane, rozwiązłe i pełne seksu (Maria Magdalena, Dalila, żona Samsona).
W średniowiecznych lirykach kobieta była przedmiotem uwielbienia, w renesansie obiektem miłości, w epoce baroku przyczyną cierpień i adresatką komplementów. W dobie romantyzmu kobieta początkowo była przede wszystkim przedmiotem sentymentalnych westchnień, zaś w dojrzałym romantyzmie literatura kreśliła obrazy kobiet monumentalnych - matek, żon i dziewic służących Ojczyźnie. W pozytywizmie pojawiły się pierwsze akcenty świadczące o emancypacji kobiet, a piśmiennictwo modernistyczne przyniosło prawdziwy przełom w postrzeganiu kobiety.
Wśród kobiecych archetypów znajduje się szerokie spektrum postaci – od świętych (Matka Boska, św. Faustyna) po wyuzdane, rozwiązłe i pełne seksu (Maria Magdalena, Dalila, żona Samsona).