Mistrz i Małgorzata są głównymi postaciami powieści. Wydaje się, że Bułhakow bardzo wiele czerpał z Gogola i Dostojewskiego, najwięcej jednak- z Goethego. Podobnie jak w „Fauście” bohaterem jest uczony, samorodny geniusz-pisarz, którego „Rękopisy nie płoną” (dokładnie to samo zdanie pada w utworze Goethego). Również imię głównej bohaterki jest to samo-Małgorzata.
Nie należy też zapominać o motcie Mistrza i Małgorzaty, które jest dokładnym przytoczeniem słów Mefista z Goethowskiego dramatu.
Powieść Bułhakowa opowiada zatem o miłości dwojga bohaterów, to rzecz pewna. Wokół ich postaci dzieją się najważniejsze rzeczy, to ich uczucie jest powodem, motorem wszystkich wydarzeń.
Jest jednak Mistrz i Małgorzata również utworem o trudnościach, związanych z pisarstwem. Mistrz zdaje się być jedynym prawdziwym twórcą, którego jednak nikt nie docenia. Wszyscy inni „artyści”, występujący w powieści to obłudnicy, piszący na potrzeby partii i pod ogromną publikę. Prawda w akcie twórczym nie jest dla nich żadną wartością.
Nie należy też zapominać o motcie Mistrza i Małgorzaty, które jest dokładnym przytoczeniem słów Mefista z Goethowskiego dramatu.
Powieść Bułhakowa opowiada zatem o miłości dwojga bohaterów, to rzecz pewna. Wokół ich postaci dzieją się najważniejsze rzeczy, to ich uczucie jest powodem, motorem wszystkich wydarzeń.
Jest jednak Mistrz i Małgorzata również utworem o trudnościach, związanych z pisarstwem. Mistrz zdaje się być jedynym prawdziwym twórcą, którego jednak nikt nie docenia. Wszyscy inni „artyści”, występujący w powieści to obłudnicy, piszący na potrzeby partii i pod ogromną publikę. Prawda w akcie twórczym nie jest dla nich żadną wartością.
