Michaił Bułhakow - krótki życiorys
Michaił Bułhakow urodził się 15 maja 1891 roku w Kijowie. Jego ojciec był wykładowcą akademickim. Z domu rodzinnego Bułhakow wyniósł zainteresowanie teatrem i muzyką. Z zawodu był lekarzem. Podczas I Wojny Światowej pracował w szpitalach polowych. Od 1916 razem z żoną prowadził szpital. Po demobilizacji powrócił do Kijowa, gdzie otworzył prywatną praktykę. W 1917 roku został przeniesiony do Wiaźmy, gdzie rozpoczął pisanie. Od 1921 roku mieszkał w Moskwie. To tutaj powstały jego największe dzieła. Podczas pobytu w stolicy Rosji pracował m.in. jako reporter, kronikarz, urzędnik oświatowy.Po zakończeniu pracy nad "Mistrzem i Małgorzatą" Bułhakow dowiaduje się o chorobie. Jako lekarz doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że zostało mu niewiele życia. Umiera 10 marca 1940 roku w Moskwie. Zostaje pochowany na cmentarzu Nowodiewiczym. W nekrologu napisano, że odszedł twórca "bardzo wielkiego talentu i wspaniałego kunsztu, który przeszedł trudną i skomplikowaną drogę i wejdzie do historii literatury jako wybitny i oryginalny mistrz".
Najsłynniejszym dziełem Bułhakowa jest powieść-moralitet z elementami fantazyjnymi i groteskowymi, ukazująca walkę dobra ze złem na tle obyczajowości Moskwy lat 30., czyli "Mistrz i Małgorzata". Dzieło to zostało zaliczone do klasyki prozy światowej XX wieku.
Twórczość
Debiutem literackim Bułhakowa były autobiograficzne felietony "Zapiski na mankietach" (zachowane tylko we fragmentach). Po śmierci matki pisze "Białą gwardię" - to pomnik pamięci o niej. Ta powieść przyniosła mu rozgłos, została także przez niego samego zaadaptowana na scenę. Wystawiana była pod tytułem "Dni Turbinów". Elementy autobiograficzne w twórczości Bułhakowa można odnaleźć m.in. w "Powieści teatralnej" (nie ukończonej powieści satyrycznej), "Zmowie świętoszków" (dramacie o Molierze) oraz w "Ostatnich dniach" (sztuce o Aleksandrze Puszkinie).Najsłynniejszym dziełem Bułhakowa jest powieść-moralitet z elementami fantazyjnymi i groteskowymi, ukazująca walkę dobra ze złem na tle obyczajowości Moskwy lat 30., czyli "Mistrz i Małgorzata". Dzieło to zostało zaliczone do klasyki prozy światowej XX wieku.
