Syn Ramzesa XII i Niktoris, ma trzech braci, którzy oszaleli. Inteligentny, odważny, ma dobry charakter, ale posiada też słabość do pięknych kobiet (Sara, Kama, Hebron), która staje się pośrednio przyczyną jego zguby. W wieku 22 lat zostaje mianowany następcą tronu, jednak on pragnie objąć dowództwo nad korpusem Menfi. Zostaje wysłany na manewry wojskowe, które mają sprawdzić jego umiejętności. Podczas nich dochodzi do wniosku, że władza kapłanów jest stanowczo zbyt duża i należałoby ograniczyć ją. W spotkanym po drodze folwarku poznaje Żydówkę Sarę, którą wykupuje od swego ojca i prosi swego przyjaciela, Tutmozisa, by zabrał ją do Memfis. Dzięki swojemu sprytowi wygrywa potyczkę, ale Herhor oświadcza, że Ramzes jest jeszcze zbyt młody i nie szanuje nakazów religii, dlatego ojciec nie powierza mu upragnionego stanowiska. Młodzieniec ze swoją kochanką zaszywa się w jednym ze swych folwarków. Kiedy jego ojciec udaje się do Teb, gdzie ma dziękować za wylew Nilu, przeżywa kolejne rozczarowanie, ponieważ władza zostaje złożona w ręce Herhora. Wkrótce Sara zaczyna go nudzić. Kiedy wraca jego ojciec, mianuje go władcą Menfi i wysyła go do różnych prowincji, w których ma sprawdzić, dlaczego faraon traci coraz więcej pieniędzy ze skarbca. Młody Ramzes próbuje zrozumieć działanie państwa, jednak wykracza to poza jego zdolności. Rozczarowany udaje się do świątyni, w której spędza czas na modlitwach i rozmyślaniach, zaś kapłani próbują mu pokazać swą moc, przygotowując spektakl. Szybko dowiaduje się, że cały spektakl był wyreżyserowany. Powraca do folwarku Sary, która urodziła jego syna. Chociaż dziewczyna coraz mniej go interesuje, bardzo kocha on swego potomka. Wkrótce poznaje fenicką kapłankę, Kamę, którą pragnie posiąść, jednak jest ona obłożona klątwą. Fenicjanie przekonują
Ramzes XIII - charakterystyka • Faraon
Syn Ramzesa XII i Niktoris, ma trzech braci, którzy oszaleli. Inteligentny, odważny, ma dobry charakter, ale posiada też słabość do pięknych kobiet (Sara, Kama, Hebron), która staje się pośrednio przyczyną jego zguby. W wieku 22 lat zostaje mianowany następcą tronu, jednak on pragnie objąć dowództwo nad korpusem Menfi. Zostaje wysłany na manewry wojskowe, które mają sprawdzić jego umiejętności. Podczas nich dochodzi do wniosku, że władza kapłanów jest stanowczo zbyt duża i należałoby ograniczyć ją. W spotkanym po drodze folwarku poznaje Żydówkę Sarę, którą wykupuje od swego ojca i prosi swego przyjaciela, Tutmozisa, by zabrał ją do Memfis. Dzięki swojemu sprytowi wygrywa potyczkę, ale Herhor oświadcza, że Ramzes jest jeszcze zbyt młody i nie szanuje nakazów religii, dlatego ojciec nie powierza mu upragnionego stanowiska. Młodzieniec ze swoją kochanką zaszywa się w jednym ze swych folwarków. Kiedy jego ojciec udaje się do Teb, gdzie ma dziękować za wylew Nilu, przeżywa kolejne rozczarowanie, ponieważ władza zostaje złożona w ręce Herhora. Wkrótce Sara zaczyna go nudzić. Kiedy wraca jego ojciec, mianuje go władcą Menfi i wysyła go do różnych prowincji, w których ma sprawdzić, dlaczego faraon traci coraz więcej pieniędzy ze skarbca. Młody Ramzes próbuje zrozumieć działanie państwa, jednak wykracza to poza jego zdolności. Rozczarowany udaje się do świątyni, w której spędza czas na modlitwach i rozmyślaniach, zaś kapłani próbują mu pokazać swą moc, przygotowując spektakl. Szybko dowiaduje się, że cały spektakl był wyreżyserowany. Powraca do folwarku Sary, która urodziła jego syna. Chociaż dziewczyna coraz mniej go interesuje, bardzo kocha on swego potomka. Wkrótce poznaje fenicką kapłankę, Kamę, którą pragnie posiąść, jednak jest ona obłożona klątwą. Fenicjanie przekonują
