Spustoszenie spowodowane wojnami - wymagały one ogromnych nakładów finansowych, co powodowało zadłużenie króla oraz ściąganie z ludu coraz większych podatków, to zaś wprowadzało negatywne nastroje i niechęć do władcy
wyzysk ludu - pogłębiał przepaść między bogatymi (wzbogacając ich) a biednymi (pogłębiając ich nędzę).
Konflikt między faraonem a kapłanami - walka o wpływy w państwie doprowadziła do porzucenia spraw naprawdę istotnych, jak reformy w państwie, na rzecz zaspokajania własnych ambicji.
Niejednolite etnicznie społeczeństwo - Egipt panował nad wieloma narodami, które w czasach pokoju i rozkwitu państwa nie uskarżały się na swój los, ale w obliczu kryzysu przypominały sobie o dawnych przewinieniach i rozbijały państwo od środka
wzrost potęgi krajów ościennych - Egipt nie mógł bronić się przed narastającymi wpływami sąsiednich mocarstw. Fenicjanie bogacili się coraz bardziej na handlu, więc Egipt zaciągał u nich pożyczki, dając w zastaw swoje ziemie, co dodatkowo pogarszało los zamieszkujących je chłopów.
