Utwór dzieli się na dwie części:
Część 1
Stanowi opis głównego bohatera - pana Tomasza. Jest to zamożny emeryt, który interesuje się sztuką oraz lubi otaczać się pięknymi przedmiotami - meblami i bibelotami. Od 30 lat mieszka w kamienicy i każdego dnia przechadza się po ulicy łączącej plac Krasińskich z ulicą Senatorską. W młodości był on zagorzałym adwokatem. Posiadał spore towarzystwo, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Nigdy nie ożenił się, w związku z czym na starość stał się samotny. Jedyną osobliwością pana Tomasza była nieopanowana niechęć do katarynek. Aby być pewnym, że spokój w mieszkaniu nigdy nie zostanie zmącony przez dźwięki grającego pudła, z każdym stróżem zawiązywał umowę, w myśl której mieli oni nie wpuszczać kataryniarzy.
Część 2
Opisuje właściwą akcję noweli, która rozpoczyna się przy opisie bardzo ważnej bohaterki utworu - niewidomej dziewczynki. Ośmiolatka wprowadziła się z mamą i koleżanką do lokalu dla ludzi niezamożnych, który znajdował się na przeciw mieszkania pana Tomasza. Bohater obserwował dziecko i dopiero po jakimś czasie odkrył, że jest ono kalekie - któregoś razu dziewczynka stanęła w oknie, słońce świeciło wprost na nią, a ona nie zareagowała na rażące promienie. Następuje historia dziecka. Kiedy dziewczynka miała sześć lat ciężko zachorowała i w wyniku tej choroby (nie znamy jej nazwy) straciła wzrok. Chociaż smuciło to dziewczynkę nie załamywała się, dopóki mieszkała w starym mieszkaniu, które poznawała na nowo innymi zmysłami, zwłaszcza słuchem i dotykiem. Po przeprowadzce do nowego miejsca dziewczynka posmutniała, ponieważ okolica była bardzo cicha, nie dostarczała więc jej żadnych rozrywek, z wyjątkiem tego, co przynosiła jej matka - lalkę lub bukiet kwiatów do zabawy.
Pewnego razu przyjaciel pana Tomasza poprosił go, by te przejrzał
Część 1
Stanowi opis głównego bohatera - pana Tomasza. Jest to zamożny emeryt, który interesuje się sztuką oraz lubi otaczać się pięknymi przedmiotami - meblami i bibelotami. Od 30 lat mieszka w kamienicy i każdego dnia przechadza się po ulicy łączącej plac Krasińskich z ulicą Senatorską. W młodości był on zagorzałym adwokatem. Posiadał spore towarzystwo, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Nigdy nie ożenił się, w związku z czym na starość stał się samotny. Jedyną osobliwością pana Tomasza była nieopanowana niechęć do katarynek. Aby być pewnym, że spokój w mieszkaniu nigdy nie zostanie zmącony przez dźwięki grającego pudła, z każdym stróżem zawiązywał umowę, w myśl której mieli oni nie wpuszczać kataryniarzy.
Część 2
Opisuje właściwą akcję noweli, która rozpoczyna się przy opisie bardzo ważnej bohaterki utworu - niewidomej dziewczynki. Ośmiolatka wprowadziła się z mamą i koleżanką do lokalu dla ludzi niezamożnych, który znajdował się na przeciw mieszkania pana Tomasza. Bohater obserwował dziecko i dopiero po jakimś czasie odkrył, że jest ono kalekie - któregoś razu dziewczynka stanęła w oknie, słońce świeciło wprost na nią, a ona nie zareagowała na rażące promienie. Następuje historia dziecka. Kiedy dziewczynka miała sześć lat ciężko zachorowała i w wyniku tej choroby (nie znamy jej nazwy) straciła wzrok. Chociaż smuciło to dziewczynkę nie załamywała się, dopóki mieszkała w starym mieszkaniu, które poznawała na nowo innymi zmysłami, zwłaszcza słuchem i dotykiem. Po przeprowadzce do nowego miejsca dziewczynka posmutniała, ponieważ okolica była bardzo cicha, nie dostarczała więc jej żadnych rozrywek, z wyjątkiem tego, co przynosiła jej matka - lalkę lub bukiet kwiatów do zabawy.
Pewnego razu przyjaciel pana Tomasza poprosił go, by te przejrzał
