się inaczej, gdyż był on naprawdę wspaniałym przykładem człowieka posiadającego predyspozycje do bycia władcą.
„Faraon” – książka i jej ekranizacja. Sprawozdanie-recenzja.
Faraon jest powieścią napisaną przez Bolesława Prusa (pod tym pseudonimem kryje się Aleksander Głowacki), jednego z najwybitniejszych polskich artystów dziewiętnastego wieku, twórcę innych znanych i cenionych utworów, takich jak „Lalka”, a także licznych nowel pozytywistycznych, spośród których wspomnieć należy „Katarynkę” czy „Kamizelkę”.
Jak nietrudno wywnioskować na podstawie tytuły, „Faraon” to powieść historyczna, opowiadającą o starożytnym Egipcie, której akcja toczy się za panowania faraona Ramzesa XIII i wcześniej jego ojca. Jednak nie wszystkie opisane tu wydarzenia i osoby są prawdziwe. Pisarz wprowadził wątki fikcyjne, aby ukazać swoje wyobrażenia na temat życia ówczesnego społeczeństwa, jego problemów, zajęć codziennych, a także prowadzonej przez państwo polityki i toczących się konfliktów, które niekiedy przeradzały się w wojny. W stworzeniu w większości zgodnego z historyczną prawdą obrazu świata starożytnego, Prus przygotowywał się do napisania tej książki, studiując wnikliwie literaturę dotyczącą tamtych czasów.
W akcji utworu można wyróżnić kilka zasadniczych wątków. Pierwszy, a zarazem najistotniejszy, to motyw walki o władzę między Ramzesem XIII, synem faraona, a egipskimi kapłanami z Herhorem z Teb na czele. Ukazuje on, jak dużą rolę odgrywali duchowni w starożytnym państwie. Cała akcja książki opiera się właśnie na tym wątku. Drugim, już mniej istotnym, jest wątek miłosny, dotyczący związków Ramzesa XIII z kobietami. Następny dotyczy Greka Lykona, czyli sobowtóra Ramzesa XIII oraz samego Ramzesa. Owy wątek nazwać można sensacyjnym, a jego punktem kulminacyjnym jest zabójstwo
„Faraon” – książka i jej ekranizacja. Sprawozdanie-recenzja.
Faraon jest powieścią napisaną przez Bolesława Prusa (pod tym pseudonimem kryje się Aleksander Głowacki), jednego z najwybitniejszych polskich artystów dziewiętnastego wieku, twórcę innych znanych i cenionych utworów, takich jak „Lalka”, a także licznych nowel pozytywistycznych, spośród których wspomnieć należy „Katarynkę” czy „Kamizelkę”.
Jak nietrudno wywnioskować na podstawie tytuły, „Faraon” to powieść historyczna, opowiadającą o starożytnym Egipcie, której akcja toczy się za panowania faraona Ramzesa XIII i wcześniej jego ojca. Jednak nie wszystkie opisane tu wydarzenia i osoby są prawdziwe. Pisarz wprowadził wątki fikcyjne, aby ukazać swoje wyobrażenia na temat życia ówczesnego społeczeństwa, jego problemów, zajęć codziennych, a także prowadzonej przez państwo polityki i toczących się konfliktów, które niekiedy przeradzały się w wojny. W stworzeniu w większości zgodnego z historyczną prawdą obrazu świata starożytnego, Prus przygotowywał się do napisania tej książki, studiując wnikliwie literaturę dotyczącą tamtych czasów.
W akcji utworu można wyróżnić kilka zasadniczych wątków. Pierwszy, a zarazem najistotniejszy, to motyw walki o władzę między Ramzesem XIII, synem faraona, a egipskimi kapłanami z Herhorem z Teb na czele. Ukazuje on, jak dużą rolę odgrywali duchowni w starożytnym państwie. Cała akcja książki opiera się właśnie na tym wątku. Drugim, już mniej istotnym, jest wątek miłosny, dotyczący związków Ramzesa XIII z kobietami. Następny dotyczy Greka Lykona, czyli sobowtóra Ramzesa XIII oraz samego Ramzesa. Owy wątek nazwać można sensacyjnym, a jego punktem kulminacyjnym jest zabójstwo
