prowadzeniu działań militarnych. Choć niekiedy kierował się emocjami, np. podczas bitwy przy Jeziorach Sodowych, kiedy to opuścił swoje wojsko, praktycznie zawsze potrafił podjąć trafną decyzję i doprowadzić armię do sukcesu i zwycięstwa. Właśnie ta umiejętność spowodowała, że bitwa z Libijczykami, której przebieg według przewidywań kapłanów i faraona miał zająć kilka miesięcy, a może nawet lat, trwała zaledwie kilka godzin, oczywiście przynosząc wygraną wojskom Egiptu pod dowództwem Ramzesa.
Ramzesa XIII cechowała także niezwykła odwaga, ambicje, wytrwałość i determinacja. Był wierny swoim ideałom, niezależnie od sytuacji i okoliczności. Dążył do celu, nie obawiał się podjęcia żadnej decyzji, realizował to, co wcześniej zamierzył. Miał odwagę rozpocząć walkę z kapłanami, choć wiedział, że wielu przed nim starało się ich pokonać, niestety bezowocnie i jak dotąd nikt nie wyszedł z owej potyczki zwycięsko.
Sądzę, że Ramzes posiadał nie tylko te wymienione przeze mnie pozytywne cechy, ale także liczne inne przymioty charakteru i wyróżniki, takie jak na przykład królewskie pochodzenie, które czyniły go dobrym, godnym korony władcą. Dlaczego więc ostatecznie poniósł klęskę? Wydaje mi się, że jednym z powodów mógł być brak doświadczenia młodego faraona. Ramzes chciał poznawać dokładnie procesy funkcjonowania państwa, sprawowania władzy, jednak należy pamiętać, że był on, wbrew wierzeniom Egipcjan, tylko człowiekiem, który nie był w stanie nad wszystkim zapanować, gdyż jak wiadomo, nie ma ludzi idealnych. Potrzebował zaufanego doradcy, który służyłby mu pomocą i wsparciem, radził w ważnych sprawach i czasem nakłaniał do zmiany decyzji na taką, która byłaby lepsza w skutkach.
Podsumowując, uważam, ze gdyby otoczenie Ramzesa była tak uczciwe jak on sam, losy bohatera potoczyłyby
Ramzesa XIII cechowała także niezwykła odwaga, ambicje, wytrwałość i determinacja. Był wierny swoim ideałom, niezależnie od sytuacji i okoliczności. Dążył do celu, nie obawiał się podjęcia żadnej decyzji, realizował to, co wcześniej zamierzył. Miał odwagę rozpocząć walkę z kapłanami, choć wiedział, że wielu przed nim starało się ich pokonać, niestety bezowocnie i jak dotąd nikt nie wyszedł z owej potyczki zwycięsko.
Sądzę, że Ramzes posiadał nie tylko te wymienione przeze mnie pozytywne cechy, ale także liczne inne przymioty charakteru i wyróżniki, takie jak na przykład królewskie pochodzenie, które czyniły go dobrym, godnym korony władcą. Dlaczego więc ostatecznie poniósł klęskę? Wydaje mi się, że jednym z powodów mógł być brak doświadczenia młodego faraona. Ramzes chciał poznawać dokładnie procesy funkcjonowania państwa, sprawowania władzy, jednak należy pamiętać, że był on, wbrew wierzeniom Egipcjan, tylko człowiekiem, który nie był w stanie nad wszystkim zapanować, gdyż jak wiadomo, nie ma ludzi idealnych. Potrzebował zaufanego doradcy, który służyłby mu pomocą i wsparciem, radził w ważnych sprawach i czasem nakłaniał do zmiany decyzji na taką, która byłaby lepsza w skutkach.
Podsumowując, uważam, ze gdyby otoczenie Ramzesa była tak uczciwe jak on sam, losy bohatera potoczyłyby
