którzy mają rozstrzygnąć, czy Egipt znajduje się w potrzebie - jeżeli tak, będzie mógł sięgnąć po skarby z Labiryntu. Selekcję delegatów przeprowadzić ma Pentuer, który mimo lojalności wobec faraona nie chce doprowadzić do klęski swego stanu. Oznajmia Herhorowi, że pamięta o interesach kasty kapłanów. Tłumaczy swoje postępowanie - jest wrażliwy na cierpienie ludu, ponieważ sam wywodzi się ze stanu chłopskiego. Sądzi, że faraon pomoże uciskanemu ludowi i zgodzi się na wprowadzenie dnia wolnego od pracy, na to jednak potrzeba pieniędzy. Herhor próbuje przekonać kapłana, że ten nie powinien pomagać faraonowi, ale jego działania są bezskuteczne, chce więc tylko, by Pentuer nie wyjawił sekretów kapłańskich Ramzesowi. W tym samym czasie Tutmozis, przyjaciel faraona, bierze ślub. Ramzes angażuje się w przygotowania do ceremonii. Piękna wybranka jego przyjaciela nosi imię Hebron i jest córką władcy Teb. Zdradza faraonowi, że z Tutmozisem bierze ślub tylko dlatego, by móc znajdować się bliżej Ramzesa.
W czasie wesela kapłani zwołują tajne zebranie, gdzie naradzają się, jak zaszkodzić faraonowi. Herhor i Mefres zostają Radą Najwyższą. Rozpoczynają swą zemstę od próby ośmieszenia faraona i nadania mu piętna szaleńca. Lykon, sobowtór Ramzesa, biega nago po ogrodach królewskich. Zauważyła go matka faraona i opowiedziała o tym Tutmozisowi, który wyjaśnił, że to na pewno kapłani wykorzystują Lykona do ośmieszenia króla. Następnej nocy do Tutmozisa przyszły identyczne wieści od Eunana. Przyjaciel Ramzesa zaczyna wierzyć w relacje, a plotki o szaleństwie władcy roznoszą się po całym państwie. Egipcjanie nie ufają faraonowi.
Podczas zgromadzenia wszystkich stanów dochodzi do głosowania. Ludzie decydowali, czy chcą poprzeć faraona w zamiarze wykorzystania skarbów Labiryntu. 83 głosy
