Polski ziemianin, człowiek szorstki, stanowczy, znany z nazywania ludzi i rzeczy po imieniu. „Pod tą jednak skorupą ukrywał się wielki rozum i obszerna wiedza, serce pełne szlachetnych uczuć i nieugięty charakter”. Jako człowiek prawy nie pochwala zachowania obu Adlerów i ma odwagę mówić o tym głośno. Ferdynand oskarża go o pisanie krytycznych artykułów o nim i o jego ojcu, które ukazywały się w lokalnej prasie. Kiedy dochodzi do spotkania obu bohaterów, sędzia oświadcza: „Stary jest eksploatatorem, młody próżniakiem, a obaj przynoszą nam więcej szkody aniżeli pożytku”.
