Skawiński, po wzięciu udziału w powstaniu listopadowym, musi uciekać z kraju. Od tej pory rozpoczyna się jego tułaczka po świecie. Bohaterowi jednak początkowo nie przeszkadza bezdomność. Nie zraża się niepowodzeniami, które go wręcz prześladują. Z czasem jednak stary człowiek marzy o spokojnej przystani.
Brak stałego miejsca w świecie zaczyna być problemem, a poszukiwanie domu-jedynym celem w życiu bohatera. Gdy w latarni staje się on przez chwilę realny, Skawiński cieszy się nową sytuacją i „urąga dawnemu tułactwu”. Jest on jednak skazany na bezdomność.
Brak stałego miejsca w świecie zaczyna być problemem, a poszukiwanie domu-jedynym celem w życiu bohatera. Gdy w latarni staje się on przez chwilę realny, Skawiński cieszy się nową sytuacją i „urąga dawnemu tułactwu”. Jest on jednak skazany na bezdomność.
