Wszystkie postacie kobiece w powieści Żeromskiego to osoby niezłomne, o silnych charakterach.
Salomea Rybnicka została przedstawiona przez pisarza bardzo wyraziście. Jest osobą odważną, mężną i dumną. Jest skłonna do poświęceń, nie waha się przed żadnymi trudami – samotna podróż przez las, byle tylko dostać się do lekarza.
Ryfka, mimo obawy przed możliwością aresztowania, pomaga często Salomei.
Pani Rudecka postanawia udać się na poszukiwanie męża i żyjącego syna mimo szalejącej burzy wojennej i ciągłych patroli wojsk rosyjskich. Po śmierci męża nie załamuje się, ale przystępuje do prac, które mają przywrócić dworek do dawnej świetności.
Nawet księżna Odrowążowa jest kobietą bardzo zdecydowaną w swoich działaniach. Nie wahała się okłamać syna ani upokorzyć Salomei, byle tylko wywieźć Józefa z Niezdołów i wyleczyć go porządnie za granicą. W raz powzięte postanowienie włożyła mnóstwo energii i zapału.
Salomea Rybnicka została przedstawiona przez pisarza bardzo wyraziście. Jest osobą odważną, mężną i dumną. Jest skłonna do poświęceń, nie waha się przed żadnymi trudami – samotna podróż przez las, byle tylko dostać się do lekarza.
Ryfka, mimo obawy przed możliwością aresztowania, pomaga często Salomei.
Pani Rudecka postanawia udać się na poszukiwanie męża i żyjącego syna mimo szalejącej burzy wojennej i ciągłych patroli wojsk rosyjskich. Po śmierci męża nie załamuje się, ale przystępuje do prac, które mają przywrócić dworek do dawnej świetności.
Nawet księżna Odrowążowa jest kobietą bardzo zdecydowaną w swoich działaniach. Nie wahała się okłamać syna ani upokorzyć Salomei, byle tylko wywieźć Józefa z Niezdołów i wyleczyć go porządnie za granicą. W raz powzięte postanowienie włożyła mnóstwo energii i zapału.
