„Popioły” składają się z trzech tomów. Akcja powieści rozpoczyna się zimą 1797 roku.
Tom I
Główny bohater powieści, Rafał Olbromski, to młody szlachcic, który spędza ferie w rodzinnych stronach, w majątku Tarniny. Uczy się w Sandomierzu i mieszka na stancji wraz z kolegą Krzysiem Cedrą.
Podczas jednej z niefortunnych wycieczek łódką, Krzyś wpada do lodowatej wody. O całe zajście zostanie obwiniony Olbromski, który po kłótni z profesorem, zostaje wyrzucony ze szkoły i wraca do domu.
W rodzinnych stronach bohater zakochuje się w Helenie, szlachciance z sąsiedniego dworu. Którejś nocy przyjeżdża do niej na koniu i w ogrodowej altanie dochodzi między parą do erotycznych pieszczot. Podczas powrotu do domu napadają go wilki i pożerają jego konia, jednak bohaterowi udaje się przeżyć. Po tym zdarzeniu, zostaje wyrzucony przez ojca z domu i zatrzymuje się u swojego starszego brata Piotra, we wsi Wygnanka. Piotr wkrótce umiera w wyniku ran odniesionych w powstaniu.
Olbromskim zaś zaczyna się opiekować książę Gintuł, który daje mu mieszkanie we własnej posiadłości, a także pomaga mu rozpocząć studia w Krakowie (1797 rok). Sam książę wyjeżdża zaś do Włoch, do generała Jana Henryka Dąbrowskiego. Książę zaciąga się do wojska i w 1799 roku walczy Mantui pod dowództwem generała Bortona. Jednak oblężone przez Austriaków polskie oddziały kapitulują, a on podejrzewając o zdradę Foissac-Lautora, zabija go.
Tymczasem Rafał prowadzi w Krakowie hulaszczy tryb życia, szybko traci wszystkie pieniądze, kłóci się ze znajomymi i w końcu powraca do rodzinnego domu, gdzie zaczyna pracować wspólnie z rodzicami.
Tom II
Rafał spędził w Tarninach cztery lata. Kiedy książę Gintuł wraca do kraju, Olbromski zostaje jego sekretarzem i pomaga mu pisać książkę o Templariuszach.
Następnie bohater wyjeżdża do Warszawy,
Tom I
Główny bohater powieści, Rafał Olbromski, to młody szlachcic, który spędza ferie w rodzinnych stronach, w majątku Tarniny. Uczy się w Sandomierzu i mieszka na stancji wraz z kolegą Krzysiem Cedrą.
Podczas jednej z niefortunnych wycieczek łódką, Krzyś wpada do lodowatej wody. O całe zajście zostanie obwiniony Olbromski, który po kłótni z profesorem, zostaje wyrzucony ze szkoły i wraca do domu.
W rodzinnych stronach bohater zakochuje się w Helenie, szlachciance z sąsiedniego dworu. Którejś nocy przyjeżdża do niej na koniu i w ogrodowej altanie dochodzi między parą do erotycznych pieszczot. Podczas powrotu do domu napadają go wilki i pożerają jego konia, jednak bohaterowi udaje się przeżyć. Po tym zdarzeniu, zostaje wyrzucony przez ojca z domu i zatrzymuje się u swojego starszego brata Piotra, we wsi Wygnanka. Piotr wkrótce umiera w wyniku ran odniesionych w powstaniu.
Olbromskim zaś zaczyna się opiekować książę Gintuł, który daje mu mieszkanie we własnej posiadłości, a także pomaga mu rozpocząć studia w Krakowie (1797 rok). Sam książę wyjeżdża zaś do Włoch, do generała Jana Henryka Dąbrowskiego. Książę zaciąga się do wojska i w 1799 roku walczy Mantui pod dowództwem generała Bortona. Jednak oblężone przez Austriaków polskie oddziały kapitulują, a on podejrzewając o zdradę Foissac-Lautora, zabija go.
Tymczasem Rafał prowadzi w Krakowie hulaszczy tryb życia, szybko traci wszystkie pieniądze, kłóci się ze znajomymi i w końcu powraca do rodzinnego domu, gdzie zaczyna pracować wspólnie z rodzicami.
Tom II
Rafał spędził w Tarninach cztery lata. Kiedy książę Gintuł wraca do kraju, Olbromski zostaje jego sekretarzem i pomaga mu pisać książkę o Templariuszach.
Następnie bohater wyjeżdża do Warszawy,
