Syn robotnika rolnego ze wsi Pajęczyn Dolny. Jego rodzice byli bardzo biedni, żyli w jednym pomieszczeniu z dwoma innymi rodzinami. Andrzej, skazany na los swojego ojca i pracę na folwarku, dostaje szansę – zaopiekował się nim młody student i nauczyciel synów właściciela majątku, Antoni Paluszkiewicz. On najpierw rozbudził w nim zainteresowanie książkami, potem nauczył go czytać, a następnie opłacił dalszą edukację, w szkole w Pyrzogłowach. Szczęście nie trwało długo, w drugiej klasie Paluszkiewicz zmarł i Andrzej musiał utrzymywać się, dając korepetycje. Potem Radek postanowił przenieść się do gimnazjum w Klerykowie. Jako chłopski syn był narażony na ciągłe drwiny innych uczniów. Dzięki twardemu charakterowi i uporowi nadrobił braki i szybko stał się dobrym uczniem. W Klerykowie, podobnie jak wcześniej, musiał utrzymywać się z dawania korepetycji. Uczył synów pana Płoniewicza, u którego mieszkał na stancji. Po zakończeniu lekcji miał czas zająć się swoją nauką, a potem znajdował jeszcze czas na czytanie dzieł literatury polskiej, które znajdował w swoim pokoju. Radek to przykład wytrwałości i uporu. Zmierza do swojego celu – zakończenia edukacji – nie zważając na żadne przeciwności. Umie też pocieszyć innych – to on wspiera Marcina Borowicza załamanego po wyjeździe Biruty.
