Motyw cierpienia
Poeta cierpi, będąc wygnańcem, który nie ma możności powrotu do własnego kraju. Jego ból jest tym większy, że nie ma szans na antidotum - zamieszkanie w Polsce. Sprawia to, że Słowacki przyjmuje postawę pasywną, walkę zamienia na rzecz rezygnacji. Nie potrafi cieszyć się światem i jego pięknem. Jedyne, co mu pozostaje, to wyżalenie się na swój los przed Bogiem.
Poeta cierpi, będąc wygnańcem, który nie ma możności powrotu do własnego kraju. Jego ból jest tym większy, że nie ma szans na antidotum - zamieszkanie w Polsce. Sprawia to, że Słowacki przyjmuje postawę pasywną, walkę zamienia na rzecz rezygnacji. Nie potrafi cieszyć się światem i jego pięknem. Jedyne, co mu pozostaje, to wyżalenie się na swój los przed Bogiem.
Motyw cierpienia
Poeta cierpi, będąc wygnańcem, który nie ma możności powrotu do własnego kraju. Jego ból jest tym większy, że nie ma szans na antidotum - zamieszkanie w Polsce. Sprawia to, że Słowacki przyjmuje postawę pasywną, walkę zamienia na rzecz rezygnacji. Nie potrafi cieszyć się światem i jego pięknem. Jedyne, co mu pozostaje, to wyżalenie się na swój los przed Bogiem.
Poeta cierpi, będąc wygnańcem, który nie ma możności powrotu do własnego kraju. Jego ból jest tym większy, że nie ma szans na antidotum - zamieszkanie w Polsce. Sprawia to, że Słowacki przyjmuje postawę pasywną, walkę zamienia na rzecz rezygnacji. Nie potrafi cieszyć się światem i jego pięknem. Jedyne, co mu pozostaje, to wyżalenie się na swój los przed Bogiem.
