Marek Winicjusz jest głównym bohaterem powieści Henryka
Sienkiewicza o tytule „Quo vadis”. Akcja utworu rozgrywa się w czasach
starożytnego Rzymu, za panowania cesarza Nerona. Czas ten był okresem
rozprzestrzeniania się wiary chrześcijańskiej na terenach Cesarstwa
Rzymskiego, ale także zaowocował wieloma męczeńskimi śmierciami
wyznawców nowej wiary, którzy popadli w niełaskę, ponieważ oskarżano
ich o podkopywanie autorytetu władcy, a wkrótce o podpalenie Rzymu.
Winicjusza poznajemy jako młodego, przystojnego patrycjusza – augustiana. Jest bogaty, posiada wspaniały dom i wielu niewolników, których, zgodnie z powszechną praktyką, traktuje jak ludzi gorszej kategorii. Życie spędza na zabawach i dworskich ucztach, nie zna żadnych ograniczeń moralnych i nie widzi nic złego w prowadzeniu takiego stylu życia. Kiedy powraca do Rzymu z wojny, w domu innego patrycjusza, Aulusa Plaucjusza, poznaje piękną Ligię, zakładniczkę ze słowiańskiego plemienia Ligów. Uroda tej dziewczyny oszołomiła go do tego stopnia, że postanowił zdobyć tę piękność za wszelką cenę. Jest przyzwyczajony do osiągania wyznaczonych celów i nie wyobraża sobie, że owa niewiasta może mu się sprzeciwić. Przekonuje się o tym dopiero wtedy, kiedy nie chce ona zostać kochanką patrycjusza i z pomocą Ursusa ucieka.
Reakcja na wieść o odbiciu dziewczyny jest gwałtowna, co świadczy o skłonności do okrucieństwa bohatera. Decyduje się, na przekór uciekinierce, odnaleźć ją i zmusić do uległości wobec siebie, nawet jeżeli będzie musiał posłużyć się siłą. W ten sposób pokazuje, że nie różni się niczym od innych patrycjuszy rzymskich, którzy nawykli do wykorzystywania słabszych. Wynajmuje Chilona Chilonidesa, który wkrótce odkrywa, że Ligia i Ursus są chrześcijanami oraz przekazuje Winicjuszowi
Winicjusza poznajemy jako młodego, przystojnego patrycjusza – augustiana. Jest bogaty, posiada wspaniały dom i wielu niewolników, których, zgodnie z powszechną praktyką, traktuje jak ludzi gorszej kategorii. Życie spędza na zabawach i dworskich ucztach, nie zna żadnych ograniczeń moralnych i nie widzi nic złego w prowadzeniu takiego stylu życia. Kiedy powraca do Rzymu z wojny, w domu innego patrycjusza, Aulusa Plaucjusza, poznaje piękną Ligię, zakładniczkę ze słowiańskiego plemienia Ligów. Uroda tej dziewczyny oszołomiła go do tego stopnia, że postanowił zdobyć tę piękność za wszelką cenę. Jest przyzwyczajony do osiągania wyznaczonych celów i nie wyobraża sobie, że owa niewiasta może mu się sprzeciwić. Przekonuje się o tym dopiero wtedy, kiedy nie chce ona zostać kochanką patrycjusza i z pomocą Ursusa ucieka.
Reakcja na wieść o odbiciu dziewczyny jest gwałtowna, co świadczy o skłonności do okrucieństwa bohatera. Decyduje się, na przekór uciekinierce, odnaleźć ją i zmusić do uległości wobec siebie, nawet jeżeli będzie musiał posłużyć się siłą. W ten sposób pokazuje, że nie różni się niczym od innych patrycjuszy rzymskich, którzy nawykli do wykorzystywania słabszych. Wynajmuje Chilona Chilonidesa, który wkrótce odkrywa, że Ligia i Ursus są chrześcijanami oraz przekazuje Winicjuszowi
