Quo vadis - streszczenie

chrześcijan o spisek. Petroniusz obawia się o los Marka i Ligii, więc próbuje odwieść władcę od tego pomysłu, podsuwając mu myśl, by sam przyznał się do tak wielkiego czynu. Cesarz obawia się reakcji ludu i postanawia poświęcić chrześcijan. Tigellin zajmuje miejsce Petroniusza jako ulubieńca władcy, zaś patrycjusz popada w niełaskę, czym nie przejmuje się. Martwi się o swego siostrzeńca i radzi mu uciec z miasta z ukochaną.
    
Chilon składa fałszywe zeznania, potwierdzając, że to chrześcijanie są winni podpalenia. Natychmiast zostaje przyjęty na dwór cesarski i otrzymuje godność augustiana. Neron rozkazuje pojmać wszystkich chrześcijan w mieście, albowiem w ramach kary staną się oni uczestnikami wspaniałych i krwawych igrzysk. W całym zrujnowanym mieście wzniesiono areny, które staną się miejscem walk na śmierć i życie. Do miasta sprowadza się dzikie zwierzęta, które wezmą udział w rozgrywkach.
    
Marek nie zdołał uprzedzić Ligii o rozporządzeniu Cezara. Dziewczyna została złapana i zamknięta w celi. Patrycjusz próbuje za wszelką cenę uwolnić ukochaną, zwraca się o pomoc do każdego, kto tylko może dać jakąś nadzieję na ratunek, jednak nie przynosi to żadnych efektów. Próbował zdobyć łaskę władcy ofiarowując jego pasierbowi, synowi Poppei z pierwszego małżeństwa, willę w Akcjum, ale to wściekło władcę, ponieważ nienawidził syna swej żony. Ośmielił się on któregoś razu zasnąć podczas odczytywania dzieła Nerona. Nawet Poppea obawiała się o życie swego syna, więc Petroniusz wpadł na pomysł proszenia jej, by wstawiła się za Ligią, gdy on wstawi się za jej dzieckiem, jednak syn kobiety został zamordowany, zanim udało mu się tego dokonać.
    
Nadszedł czas igrzysk. Lud Rzymu przybył na nie tłumnie, oczekiwał mocnych wrażeń i zakładał się o życie skazańców. Pierwsi na arenę weszli